Sabitlenmiş gönderi
Dev bir hapishanede sanki özgürmüşçesine yaşıyor olmanın ağırlığı tam kalbinin üzerinde kocaman bir yumruk. Sanki hayat hep böyleydi...
Sayfa 168 - Can YayınlarıKitabı okudu
Bir kitap okudu
472 syf.
9/10 puan verdi
·
23 günde okudu
Bu çağda artık kimsenin kahramanlığa inanmadığını, bu yüzden de her şeyin işte böyle can çekiştiğini söyledi. Oysa kahramanlığın en insan olan tarafımız olduğunu söyledi, değerli bir şey için kendini feda etmeyi göze almak. “Ama her şey öyle çürümüş ki, en insan olanımız bile hayatta hiçbir şeyin kendini feda etmeye değmediğini düşünüyor artık. Hangimizin hayatı bir değer için kendini feda etmekten daha kıymetli oysa?” dedi.
Sayfa 431 - Can YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bizim için yaşamak eksilmekti, artmak değil.
Sayfa 471 - Can YayınlarıKitabı okudu
Sessizce ve içimize doğru ağlayarak geçti günler.
Sayfa 351 - Can YayınlarıKitabı okudu
Nasıl biliyor suçunu! Allahım nasıl da biliyor herkes suçunu! Ve nasıl da bilmezlikten gelebiliyor, sırıtarak, resmen sırıtarak!
Sayfa 346 - Can YayınlarıKitabı okudu
Kendimi kötülükle terbiye ettim. Kötülük iyilikten daha kolay öğreniliyor.
Sayfa 319 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Varlığımız var sadece," dedi. " sen varsın, ben varım.. insanlar var.. hayvanlar.. dünya münya işte..yıldızlar, galaksiler filan.. Hayat diye bir şey var, bizim farkımızda olmayan. Acı var ama.. tek hissettiğimiz şey.. acı olmasa anlamı bulmak için kendimizi bu kadar hırpalamazdık.. başka türlü niye cennet hayalinin peşinden koşalım? Cennet dediğimiz şey acının olmadığı tek yer."
Sayfa 290 - Can YayınlarıKitabı okudu
Günah da her şey gibi unutulabilen bir şeydi. Ayrıca zaman vicdanın ağrı kesicisiydi. Zaman ağrıyı alıp acayip hafifletiyordu. Sonra bir an geliyor, insan, sona eren bir migren krizinin ardından pırıl pırıl uyanır gibi, yükünden tümüyle kurtuluyordu. Vicdandan kurtulmak böyle bir şey olmalıydı…
Sayfa 235 - Can YayınlarıKitabı okudu
Bizde itiraf yoktur. Bizde bahane, mazeret, gerekçe, sebep, kulp, kılıf, bir dokun bin ah işit vardır. ‘Yaptım ama bi sor, niye yaptım’dır bizde itirafın karşılığı. Madem yakaladın suçumu, sor ki sebebini anlatayım, kıvırayım, dolandırayım, böylece asıl mağdurun ben olduğumu gör! (Anladım, mağdur olmak sadece benim karakterim değilmiş, mağdur olmak genetik karakterimizmiş.)
Sayfa 232 - Can YayınlarıKitabı okudu
Öfkeyle suçluluk karıştı mı birbirine tadından yenmiyor.
Sayfa 230 - Can YayınlarıKitabı okudu
Hayatta yapmak istedikleri son şeyi yapan insanlar sinirli olur.
Sayfa 199 - Can YayınlarıKitabı okudu
Biliyorum. Gelen her teklifin bir öncekinden daha pespaye olacağını, her çekimden sonra benden büyük bir parçanın kopup gideceğini biliyorum. Zaten pahalı değilim, iyice ucuzlayacağım. Ama ucuzladıkça, beni sallamayanların yüreğine taş gibi oturacağım. Taş yerinde ağırdır. Benim yerim de budur belki, kendine koftiden entelektüel süsü veren, bir katrecik mürekkep yalamış erkeklerin otuzbir dergisinin kapağı. Budur yerim.
Sayfa 191 - Can YayınlarıKitabı okudu
Özetle, yaşamak bir denge meselesidir. Birine aşırı bağlanmak dengesizliktir.
İyi güzel de, benim dengemi sen bozmuştun Ali. Bana gereğinden fazla güzel gülümsemiştin. Gereğinden fazla aşkla bakmıştın. Bana hiç yalan söylememiştin (ki en kötüsü de buydu). Hem denge nedir bilirdim ben, iki kolundan biri koparsa dengen bozulur."
Sayfa 185 - Can YayınlarıKitabı okudu
Seni her hatırladığımda, (yani günde en az bir kere) bir gün karşıma çıksan da bana gel desen, bütün dünyayı arkamda bırakıp sana koşacağımı, ama sana koşmadan önce Osman için iyi bir şeyler yapacağımı (ne olduğunu
bilmiyorum, ama iyi bir şeyler işte), sensiz yıllarda hiç değilse onu avutmanın bana iyi geldiğini, arzın merkezine seyahat ederken yanımda onun olduğunu, Osman’a bu kadarını borçlu olduğumu düşünerek yaşamıştım.
Sen benim saplantımdın Ali, takıntımdın, güzel obsesyonumdun, sen benim en sabit fikr-i sabitimdin.
Sayfa 184 - Can YayınlarıKitabı okudu
Hiçbir şey değişmeyecek diye düşündüm. Bugün yeni bir gün değil. Yarın yeni bir gün olmayacak.
Sayfa 177 - Can YayınlarıKitabı okudu