Nefs-i müdafaa dedikleri..
43. Arzusunu (kendisine) tanrı edineni gördün mü? (Resûl’üm) Onun üzerine sen mi vekil olacaksın? *
{“Zira: İnsan, cibilliyeti ve fıtratı hasebiyle nefsini sever. Belki, evvelâ ve bizzat yalnız zâtını sever; başka her şeyi nefsine feda eder. Mâbuda lâyık bir tarzda nefsini metheder; mâbuda lâyık bir tenzihle nefsini meâyipten tenzih ve tebrie eder. Elden geldiği kadar kusurları kendine lâyık görmez ve kabul etmez. Nefsine perestiş eder tarzında, şiddetle müdafaa eder. Hattâ, fıtratında tevdi edilen ve Mâbud-u Hakikînin hamd ve tesbihi için ona verilen cihazat ve istidadı kendi nefsine sarf ederek,
مَنِ اتَّخَذَاِلَهَهُ هَوَيهُ
sırrına mazhar olur. Kendini görür, kendine güvenir, kendini beğenir.” (S., Yirmi Altıncı Söz, Zeyl, Birinci Hatve, s.477. Ayrıca bk. L., Yirmi Sekizinci Lem’a, s.275; MN., Onuncu Risale, Birinci Hatve, s.207)}
* (Furkan Sûresi, 43)
