Ayşe Nur ATEŞ
@opiapi
Öğrenci
Yalova Üniversitesi/ Hukuk Fakültesi
Sakarya
12 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Ne yamansınız dökme kalıplarınızla; bir şeyi onlara uydurmadan rahat edemezsiniz.
Sayfa 15 - Can yayınlarıKitabı okuyor
Sanki onu tanıyormuşum, görsem bilecekmişim gibi bakıyordum geçenlere.... Oysa onu bu caddeye pek seyrek gönderirdim.
Sayfa 13 - Can yayınlarıKitabı okuyor
Birden kaldırımlardan taşan kalabalıkta onun da olabileceği aklıma geldi. İçimdeki sıkıntı eridi.
Sayfa 13 - Can yayınlarıKitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Cezalar onun ruhuna işlemiyordu. Son ana kadar savaşıp bir aptal gibi ölebilirdi ama sağ kalıp dayak yiyemezdi.
Sayfa 240 - Can yayınlarıKitabı okudu
Toplumun elleri haşindi ve bu adam da o ellerden çıkan ürünlerin çarpıcı bir örneğiydi.
Sayfa 240 - Can yayınlarıKitabı okudu
Kalbinde tek bir sevgiye yer vardı Beyaz Diş'in ve ne kendisini ne de sevgisini ayağa düşürmeye niyeti yoktu.
Sayfa 235 - Can yayınlarıKitabı okudu
Sanki Vahşi Doğa hala dolaşıyordu damarlarında ve içindeki kurt yalnızca uykudaydı.
Sayfa 232 - Can yayınlarıKitabı okudu
Kuzeyin yalınlığından sonra Santa Clara Vadisi'ndeki yaşam çok karmaşıktı. Ve uygarlığın getirdiği bu karmaşanın talep ettiği başlıca şey kontroldü, özdisiplindi -tül gibi incecik kanatların çırpışı kadar zarif ama aynı zamanda çelik gibi sağlam olmayı gerektiren bir denge.
Sayfa 229 - Can yayınlarıKitabı okudu
Bu yeni diyarın ve yeni yaşamın kuralları içinde yerini ve yönünü bulmak için kullandığı pusulaydı o.
Sayfa 225 - Can yayınlarıKitabı okudu
Tüm bunlar gücün dışavurumuydu. Hepsinin içinde ve arkasında, yöneten, kontrol eden ve her zamanki gibi 'kendini eşya üzerindeki hakimiyeti ile ifade eden insan' vardı.
Sayfa 212 - Can yayınlarıKitabı okudu
Eksiksiz bir güven duygusunun, koşulsuz bir teslimiyetin ifadesiydi bu; "Kendimi sana teslim ettim. Ne istersen yap bana," der gibiydi sanki.
Sayfa 203 - Can yayınlarıKitabı okudu
Onun sevgisi bir tür ibadet gibiydi; dilsiz, kendini ifade etmekten aciz, sessiz bir tapınmaydı.
Sayfa 199 - Can yayınlarıKitabı okudu
Hoşlanmanın yerini sevgi almıştı. Ve benliğinde hoşlanmanın asla ulaşamadığı derinliklere salınan bir çeküldü sevgi.
Sayfa 198 - Can yayınlarıKitabı okudu
Benliğindeki bir boşluk olarak gösteriyordu sevgi kendini- dolmak için feryat eden aç, sancılı, özlem yüklü bir boşluk. Bir tür acı ya da huzursuzluktu hissettiği ve yalnızca yeni tanrının varlığı ve dokunuşuyla yatışıyordu.
Sayfa 197 - Can yayınlarıKitabı okudu