“İlmi öğrenmek için sana gelen öğrencilere evladın gibi davran! Böylece ilme olan rağbetleri artar.”
(Ebu Hanife’nin Ebu Yusuf’a vasiyetinden)
“Öğretmenin ilk vazifesi, öğrencileri kendi çocuğu gibi görmesidir.”
(Gazalî, Mizanu’l Amel)
Sübkî der ki: “Ben hocam Zehebî’ye çok bağlıydım. Günde iki kere uğrardım yanına. Hocam Mizzî’ye ise haftada iki defa giderdim. Çünkü Zehebî beni çok severdi ve çok lâtife yapardı. O zamanlar ben gençtim. Bu davranışı bende büyük etki oluşturmuştu. Mizzî ise heybetli, asık suratlıydı.“
Hocanın güler yüzlü sevgi dolu olmasının ve lâtife yapmasının öğrencilere etkisini gösteren güzel bir örnek.
Kaynak: Tabakatu’ş-Şafîiyyetu’l-Kübra