“Onun eskiden canlı, hareketli ve sıcak bedeni, şimdi benim yüzümden hareketsiz, balmumu gibi ve soğuktu…Ve bunu hiçbir zaman, hiçbir yerde, hiçbir şeyle düzeltemezdim”
Mutsuz insanlar şehirde daha iyi bir hayat yaşar. İnsan şehirde yüz yıl yaşasa da çoktan öldüğünü ve çürüdüğünü anlamaz. Kendini anlamaya hiç vakti yoktur, hep meşguldür insan.
Bir şey eğer iğrenç ve utanç vericiyse bunu anlamak gerekir. İnsanlar ise bunun aksine, iğrenç ve utanç verici olan bu şeye mükemmel ve yüce bir görünüm vermişlerdir.