İki hafta önce, Greenwich Village’de bir kaldırımda yığılıp kalmışken o güne dek yazabileceğim en üstün şiirin dilimin ucuna geldiğini ama büyüsünü bozmamak için yazmadığımı anlatıyorum ona. Sonrasında şiire ne olduğunu soruyor. “Şiir oldum,” diyorum. “Kaldırımda üzerinden atladığım yitik serserilere götürdüm onu, otobanda bira içerken onu duyumsadım, kanıma karıştı.