Türk Edebiyatında, Akif kadar, hayatı şiire ve şiiri hayata sokmuş şair yoktur. Yalnız, bu hayat, merkez olarak alınmamış, o çağdaki Türkiye şartları içinde ve belli bir ışık altında müşahede edilmiştir. Yani hayat, kendi başına bir gerçek olarak alınıp metafizik kürenin dikenli noktalarına dokunmadan tut da, realitenin içindeki eriyişe kadar
AŞK MAVİSİNE
Aşk Mavisine 💙
Şimdi sen hani orada şu an yalnız başınasın ya sevgilim.
Yanında olmaya çalısan her bir insana rağmen yalnız başınasın bilirim. Bilirim ki aşk mavisi gözlerin kaygıyla bakar şimdiler de hayata. Hep düşüncelidir mimiklerin, kimsesiz kalmış gibidir. Bil ki sebebi bensizlik aşk mavim.
Sende bilirsin bir tek benim yanımda huzura
Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.