İçimin mevsimlerine de hiç uymaz şu tabiat.
Sayfa 394Kitabı okuyor
İyi değilim, fakat üzüntülü de değilim bak gülüyorum: Ha-ha.
Sayfa 393Kitabı okuyor
İnsanlar her gün birbirlerine neler yapıyor. Her gün başkalarında görüyoruz da aman bize bulaşmasın diye susuyoruz bu kötülüklere.
Sayfa 392Kitabı okuyor
Fakat bunlar yazı,
Sevgili Bilge;
kötülüğüm, kelimelerin arasında kayboluyor.)
Sayfa 385Kitabı okuyor
Bazı insanlar bazı şeyleri hayatlarıyla değil, ölümleriyle ortaya koymak durumundadır.
Bu bir çeşit alın yazısıdır. Bu alın yazısı da başkaları tarafından okunamazsa hem ölünür ve hem de dünya bu ölümün anlamını bilmez; bu da bir alın yazısıdır ve en acıklı olanıdır.
Sayfa 384Kitabı okuyor
Fakat yaralı aklım, henüz gidecek bir ülke bulamadığı için bana dönüyor şimdilik.
Sayfa 384Kitabı okuyor
Seni görmek istiyordum kısacası. İnsan
görmekle bile bazı şeylerin ağırlığına
dayanabilir, avunabilir, hayal kurmaya
devam edebilir. Sen anlamazsın tabii
Anlamak için, insanın bazı eksik
yönleri olmalı.
Kendime, söyleyecek söz bırakmadım.
Sayfa 384Kitabı okuyor
Ne olurdu, bazı sözleri hiç söylememiş olsaydım; ya da bazı sözleri hiç söylememek için kesin kararlar almamış olsaydım.
Sayfa 383Kitabı okuyor
Sevgili Bilge,
Bana bir mektup yazmış olsaydın, ben de sana cevap vermiş olsaydım. Ya da son buluşmamızda büyük bir fırtına kopmuş olsaydı aramızda ve birçok söz yarım kalsaydı,birçok mesele çözüme bağlanmadan büyük bir öfke ve şiddet içinde ayrılmış olsaydık da yazmak, anlatmak, birbirini seven iki insan olarak konuşmak kaçınılmaz olsaydı.
Sana, durup dururken yazmak zorunda kalmasaydım. Bütün meselelerden kaçtığım gibi uzaklaşmasaydım senden de.
Sayfa 383Kitabı okuyor
Sevgili Bilge, işte bu yüzden hayal ve gerçek, benim onlara verdiğim anlamları kaybetmek üzere. Sen yaşadığım bir gerçek misin? Yoksa bir zamanlar yaşamış olduğum bir rüya mısın? Yoksa ikisi de değil misin? İlk gençlik günlerimin bir efsanesi misin, ey esrarlı kadın? Belki ben, efsanenin heyecanı içinde, ıssız bir adaya düşmüş zavallı bir ruh gibi, karaya çıkacak ilk canlıyı beklerken seninle karşılaştım.
Sayfa 327Kitabı okuyor
“Sen nasıl dayanıyorsun anlamıyorum.” “Dayandığımı kim söylüyor?”
Gözlerini Bilge’ye dikti: “Genç yaşımda ölmeyeceğim nereden belli?”
Sevgili Bilge, bana bir mektup yazmis olsaydin, ben de sana cevap vermis olsaydim. Ya da son bulusmamizda büyük bir firtina kopmus olsaydi aramizda ve birçok söz yarim kalsaydi,
birçok mesele çözüme baglanamadan büyük bir öfke ve
giddet içinde ayrilmis olsaydik da yazmak, anlatmak, birbirini
seven iki insan olarak konusmak kaginilmaz olsaydi. Sana, durup dururken yazmak zorunda kalmasaydim.
Beni şimdiye kadar otuzyedinci sayfaya kadar okudular, sıkılıp ellerinden bıraktılar, o sayfam açık öylece kaldım, o sayfada sarardım.
Sayfa 320Kitabı okuyor