Çalıştığım şirketin etik kurallarına aykırı olmamasına rağmen Bölge Sorumlusu bıyığımı kesmemi söyledi. Hakeza mağaza müdürleri de tekrar etti. Bölgenin tek bıyıklı çalışanı benmişim. İnsanlar boyun eğmese emeğinin yanında şahsiyetini de satmasa ben böyle şeylerle uğraşmayacaktım.
Tabi kesmedim. Şahsiyetimin bir parçası olduğunu söyleyerek. Kendimi diğer türlü beğenmediğimi söyleyerek.
Birgün bu sebeple işten çıkarırlarsa ölene kadar unutmayacağım tatlı bir anı olarak kalacak. Onlarsa yaptıkları bu salakça şeyle kalacaklar.
Asıl mesele şu oldu aslında. Bir dost meclisinde mevzuyu açınca bir kardeşim şöyle dedi: "İsmet Özel okuyan birine de bıyığını kestiremezsin."
Bu cümle çok vurucuydu. İsmet Özel okumanın ağırlığını birkez daha hissettim.
