özge nalbant
@ozgenalbanttt
7 okur puanı
Mayıs 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
İnsan,yaşadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez ince tellerle bağlanırmış;ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye,kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmaya başlar,her birinin gönlümüzden kopup ayrılması,bir ayrı sızı uyandırırmış.
Sayfa 208
Bu neşenin uydurma,uçucu bir şey olduğu malum.Varsın öyle olsun.Kapalı bir mahzende sızan bir ışık parçası,yıkık bir duvarın taşları arasında açmış sıska bir çiçek,her şeye rağmen bir varlık,bir tesellidir.
Sayfa 225
Sör Aleksi’nin hiç dilinden düşürmediği bir söz vardı:”Kızlarım,ümitsiz hastalıkların,mukadder felaketlerin son bir ilacı vardır:Tahammül ve tevekkül.Elemlerde bir gizli şefkat var gibidir.Şikayet etmeyenlere,kendilerini güler yüzle karşılayanlara karşı daha az zalim olurlar.”
Sayfa 224
Okur Takip Önerileri
Küçük bir mektebim olacak.Baştan başa çiçeklerle donatacağım.Çocuklarım,bir alay çocuğum olacak.Kendime “Abla” dedirteceğim.Fakir olanlara,elimle siyah gömlekler dikeceğim.”Hangi elinle?” diyeceksin.Gülme,alay etme.Onu da öğrenirim elbette.
Sayfa 159
Kâmran,ben sadece senden değil,senin olduğun yerlerden de nefret ediyorum.
Sayfa 176