Her hasret bir vuslatı özler, her vuslat da bir hasret sebebidir. Vuslat özleyişin sonu, hasret ise vuslatın sonucudur. Kalbe akan bir görüntünün, eylemin tecellinin ilk anı bir vuslat sayılır ve her vuslat kapısı bir ayrılığa , dolayısıyla tekrar görmeye, özleme ve hasrete açılır.