" Fakir mi sen buna fakirlik mi diyorsun? Baksana bana, kardeşime... Biz seninle bulduk mutluluğu sevgiyi... Seni bilmem ama kardeşimle ben dünyanın en mutlu insanlarıyız... Senin yanında!"
Sayfa 209Kitabı okudu
Ben bu yaşıma kadar paranın çok sefasını çekmiştim. Şimdi ise aşkın tadını almak istiyordum. Bunun için kimse beni yargılayamazdı. İnsan bir kez Aşka kapıldı mı eski benliğinden eser kalmıyordu.
Sayfa 209Kitabı okudu
"Sevme beni Burcu sevme! Ben senin beni sevdiğin kadar sevemem, canın yanar, yok olursun. "
Sayfa 209Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İnsan yüzünü ezbere bildiği birinin yüzünü yeniden keşfe çıkabilir miydi? Oysa ben o keşifte bambaşka birini görüyordum.
Sayfa 154Kitabı okudu
Bazen küçük de olsa kendimize büyük gelen hataları bilmezlikten gelmeliydik.
Sayfa 154Kitabı okudu
Kaybetmek... Hiç beklemediğin bir anda en sevdiğin insanları kaydetmek dünyanın en ağır acısıydı.
Sayfa 59Kitabı okudu