İnsanların Çoğu
1848’de Amerika’da Dan Rice adında bir palyaço, bando arabası (bandwagon) kullanarak politik turlara katılmıştı. Bando arabası coşkulu müziklerle turlara çıkıyor ve “bandoya katıl” sloganıyla insanların dikkatini çekiyordu. Bu sayede elde ettiği popülerliğinden dolayı, seçimlerde büyük bir başarı kazanmıştır. Bu olay, “sürü psikolojisi” tabirinin literatüre girmesinin temeli olmuştur. Bandodaki coşku insanları cezbettiği için politik olarak doğru adres olup olmadığını ciddi anlamda sorgulamadan “insanların çoğu”nun orada toplamasını sağlamıştı. Böylece insanların aslında hakikate ulaşmak için tahkikat yapmak yerine coşkuya ve çoğunluğa uyup ona göre yerini belirlemesini ifade etmek anlamında “sürü psikolojisi” tabiri kullanılmıştır. Bu tabirin kullanılmaya başlanmasının belli bir tarihi olsa da şüphesiz hayattaki uygulaması ilk insanlarla birlikte başlamıştır denilse yanlış olmaz. Bunu şuradan çok rahat anlayabiliriz ki kıssasını bildiğimiz bütün peygamberler, insanların çoğuna uymak yerine hakikate uymayı öğütlemişlerdir. Peygamberlik müessesi insanlık tarihiyle yaşıt olduğuna göre “insanların çoğuna uyma” geleneğinin tarihi de ortaya çıkmış olur. Bu devam edegelen evrensel olguya karşı kuran uyarısını şu sözlerle yapar: “ İnsanların çoğuna uyan sapıtır. (Enam 116)” peki ama ortada bu kadar açık bir uyarı varken ve insanlık tarihi bu uyarının gerçekleşmiş örnekleriyle dolu bir tecrübe kaynağıyken aynı hatayı tekrarlamaya devam etmek neden? Cevabı yine kuran veriyor: “Çoğu haktan hoşlanmaz. (Zuhruf 78)”
Jeff Dahmer ve niceleri..
Son günlerde twittera ne zaman girsem (özellikle de gece) gündem hep Jeff Dahmer…
Diziyi izlemiş biri olarak bazı yorumlarda bulunmak istiyorum; fakat benim yorumum katilin bireysel yaşamı ile ilgili acıyan ya da yargılayan söylemler olmayacak. Psikoloji ve Sosyoloji bilimlerinin bana öğrettiği en önemli şey, her olgunun bir makro bir de mikro
Bir gün sinir hastalıkları uzmanına bir hasta gelir.
-Doktor der, hastayım, hayattan zevk alamıyorum.
Açlar aklıma geliyor, yemek yiyemiyorum. Çıplaklar hatırıma geliyor, onlarla birlikte üşüyorum.
Her cinayette kendimi suçlu buluyorum. Her katil bıçağının kabzasını sanki benim ellerim tutmuştur.
Her atılan kurşun benim kalbime saplanıyor. Bütün bu toplumun suçları benim omuzlarıma yüklenmiş.
Artık gülmesini unuttum.
Doktor, hastasını omzundan tutar, pencerenin önüne getirir, perdeyi aralar, parmağıyla karşı duvardaki afişi gösterir.
Bu afişte, bir sirk palyaçosunun reklamı vardır.
-Azizim der, şu palyaçoyu görüyor musun? Tavsiye ederim, her gece bu palyaçonun gösterilerine git.
Bütün kederini, elemini, derdini unutursun. Gülmeyi, kahkahayı öğrenirsin. Hayattan yeniden zevk almaya başlarsın.
Hasta başını eğer,
-Doktor der, işte o palyaço benim!
Yazarlık hayatım, bu palyaçonun hayatına benzer. Sevgili okurlarım!
İşte o kavgadan geriye kalan gözyaşlarından süzdüğüm şu bir avuç kahkahadır..
Geriye Kalan.
Aziz Nesin💙
Sınıfta kaldığım o sene - Nihat Genç
Sınıfta kaldığım o sene
(hikaye)..........
(dikkat yazı çok uzundur)
BİR
Bir gün sinir hastalıkları uzmanına bir hasta gelir.
-Doktor der, hastayım, hayattan zevk alamıyorum.
Açlar aklıma geliyor, yemek yiyemiyorum. Çıplaklar hatırıma geliyor, onlarla birlikte üşüyorum.
Her cinayette kendimi suçlu buluyorum. Her katil bıçağının kabzasını sanki benim ellerim tutmuştur.
Her atılan kurşun benim kalbime saplanıyor. Bütün bu toplumun suçları benim omuzlarıma yüklenmiş.
Artık gülmesini unuttum.
Doktor, hastasını omzundan tutar, pencerenin önüne getirir, perdeyi aralar, parmağıyla karşı duvardaki afişi gösterir.
Bu afişte, bir sirk palyaçosunun reklamı vardır.
-Azizim der, şu palyaçoyu görüyor musun? Tavsiye ederim, her gece bu palyaçonun gösterilerine git.
Bütün kederini, elemini, derdini unutursun. Gülmeyi, kahkahayı öğrenirsin. Hayattan yeniden zevk almaya başlarsın.
Hasta başını eğer,
-Doktor der, işte o palyaço benim!
Yazarlık hayatım, bu palyaçonun hayatına benzer. Sevgili okurlarım!
İşte o kavgadan geriye kalan gözyaşlarından süzdüğüm şu bir avuç kahkahadır..
Geriye Kalan.
Aziz Nesin💙
Bir gün sinir hastalıkları uzmanına bir hasta gelir.
-Doktor der, hastayım,
hayattan zevk alamıyorum.
Açlar aklıma geliyor,
yemek yiyemiyorum.
Çıplaklar hatırıma geliyor,
onlarla birlikte üşüyorum.
Her cinayette kendimi suçlu buluyorum.
Her katil bıçağının kabzasını sanki benim ellerim tutmuştur.
Her atılan kurşun benim kalbime saplanıyor.
Bütün bu toplumun suçları benim omuzlarıma yüklenmiş.
Artık gülmesini unuttum.
Doktor, hastasını omzundan tutar, pencerenin önüne getirir, perdeyi aralar, parmağıyla karşı duvardaki afişi gösterir.
Bu afişte, bir sirk palyaçosunun reklamı vardır.
-Azizim der, şu palyaçoyu görüyor musun? Tavsiye ederim, her gece bu palyaçonun gösterilerine git.
Bütün kederini, elemini, derdini unutursun. Gülmeyi, kahkahayı öğrenirsin.
Hayattan yeniden zevk
almaya başlarsın.
Hasta başını eğer,
-Doktor der, işte o palyaço benim!
Yazarlık hayatım, bu palyaçonun hayatına benzer.
Sevgili okurlarım!
İşte o kavgadan geriye kalan gözyaşlarından süzdüğüm şu bir avuç kahkahadır.Geriye Kalan,
Aziz_Nesin
Cevap ve neden
Bir pittbul tarafından mı kovalanmak istersiniz
Yoksa
Katil bir palyaço tarafından kovalanmak mı