Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
88 syf.
8/10 puan verdi
·
29 saatte okudu
Faruk Duman’ın metinlerinde en sık vurgulanan öğe şüphesiz doğa. Kanımca en büyük başarısı ise bunu insanı ve doğayı birleştirerek, doğa insan ikiliğini yıkarak yapması. Onun kaleminde insanı doğanın hakimi/koruyucusu/yok edicisi kisvesiyle, üstenci bir bakış açısıyla izlemiyoruz. Doğa birdir, birliktir, ölümsüzdür, insanı da bu özden ayırmıyor
Ve Bir Pars, Hüzünle Kaybolur
Ve Bir Pars, Hüzünle KaybolurFaruk Duman · Yapı Kredi Yayınları · 2021544 okunma
Pars, parçalanmış bir hayvandır. Geceleri ormanda dolaştığı zaman vücudunun her bir parçasını, orada onun adına gözlerini dört açsınlar diye ormanın dört bir tarafında bırakırdı. Söz gelimi, bir tüy bir çalılığa takılır, hayvanın geçip gitmesinden sonra orada ansızın gözlerini açarak. Karanlığı onun adına süzmeye başlardı. Bu, yalnızca tüyün kendi çabasıyla oluşan bir şey değildi elbette. Her yanıyla görmeye, duymaya, koklamaya alışmış bir parsın, kendi parçalarına verdiği bir armağandı.
Reklam
“Pars, parçalanmış bir hayvandır. Geceleri ormanda dolaştığı zaman. Vücudunun her bir parçasını, orada onun adına gözlerini dört açsınlar diye ormanın dört bir tarafına bırakırdı. Sözgelimi, bir tüy bir çalılığa takılır, hayvanın geçip gitmesinden sonra ansızın gözlerini açarak. Karanlığı onun adına süzmeye başlardı. Bu, yalnızca tüyün kendi çabasıyla oluşan bir şey değildi elbette. Her yanıyla görmeye, duymaya, koklamaya alışmış bir parsın, kendi parçalarına verdiği bir armağandı.”