Romanda Sovyetler'e övgü mü yoksa yergi mi var diye çok düşündüm. Sonrasında bunu anlamak için romanın ikinci kısmını yeniden okudum. O an fark ettim ki, yazar; Hürriyet Gazetesi'ne verdiği röportajda da belirttiği üzere ideolojik olarak kendi kanaatlerini ortaya boca etmek yerine karşıt görüşleri karakterlerine koyarak onları çatıştırıyor. Nihayetinde ortaya çok sesli bir kompozisyon çıkıyor. Diğer yorumların aksine beni en çok bu yönü cezbetti. Son tahlilde uzun zamandır bu kadar hoş bir roman okumamıştım. Çok iyi geldi. Ferahladım. K. Murat Yanık kesinlikle daha çok tanınmayı hak ediyor.