phaidros
hiçbir şey işitmiyorum.
sokrates
belki de yeterince ölmedin
Herhalde acı çekiyorsun, sevgili Phaidros! Daha kötüsü, yeterince acı çekmiyorsun belki de...
Hiçbir şey kaçırılmış fırsatlar kadar güzel görünmez, hiçbir şey onlar kadar yakmaz içimizi!
Sayfa 78
Paul Valery
"Avrupa kültürünün yitik yanılsaması ve bilginin herhangi bir şeyi kurtarmaya güç yetiremediğinin kanıtı var; ahlâki hırsları içinde ölümcül darbesini yemiş ve tatbiklerinin acımasızlığıyla haysiyetsizleşmiş bir bilim var; çok galip olan idealizm var; derin yara bere içinde, hayallerinden sorumlu; suç ve yanlışların yükü altında hayalleri kırılmış, dövülmüş, ezilmiş realizm, eşit derecede alay konusu olmuş açgözlülük ve fedakârlık; zamanların içinde karışmış inanışlar, haça karşı haç, hilâle karşı hilâl; şüpheciler de var. Böylesine haşin, böylesine ağır, böylesine sarsıcı ve kedinin fare ile oynadığı gibi tasavvurumuzda oynayan vukuatların karşısında şaşkın şüpheciler; şüphelerini yitiriyor, tekrar tekrar buluyor, yine kaybediyor ve artık ruhlarının devirlerinden faydalanmayı bilmiyorlar artık."
Sayfa 126
Sen yaşıyordun, ben düş kuruyordum.
Susar, birbirimize bakarız, kalabalığın bir parçası olmamanın tedirginliğini yaşarız.
Duyularım, geçmişin kendisine tekabül eden bu son raddede incelikli ve derin eseri bozabilecek denli maharetli değiller; bu mekanın ya da bu duvarın, belki de geçen gün oldukları halleriyle aynı olmadıklarının farkına varabilmemi sağlayacak denli maharetli değiller.
Bazı günler tüm berraklığıyla boy gösteriyor zihnimde. Hatıralarımda, yanı başımda buluyorum onu.
Sen, Ben adını verdiğin gizlerle dolusun.
Sen, bilinmezinin sesisin.