"Ah!" dedi. "Nasıl da beni anlamak için yaratılmışsın!...''
Sayfa 28
İçimizde olanlarla aramıza mesafe koyamayız.
Bir şiir asla bitmez, yalnızca terk edilir.
Paul Valery
Ölmedim. Gene de canlı değilim!
Sayfa 119
Sen yaşıyordun, ben düş kuruyordum.
Sayfa 36
Bak, nasıl zamana yapışmış, zayıf zayıf çırpınıyor...
Sayfa 118
Ve masumiyetimizi yitiriyorduk, ne zevkti !
Sayfa 107 - YKY
Hiçliğin üstüne neyin resmini çizmek istiyorsun ki?
Sayfa 80
Ruhumu bekliyorum.
Sayfa 123
İyi ya, sen de şarkı söyle ve doğaya, toprağa, boğalara, kayalara, denizlere benimset; suya yasalar, çiçeklere biçimler ver.
Sayfa 196
Hiçbir şey kaçırılmış fırsatlar kadar güzel görünmez, hiçbir şey onlar kadar yakmaz içimizi!
Sayfa 78
Ben yalnızca mutlu anlarımı bilmek istiyorum. Ruhum bugün ağaç oluyor.
Sayfa 124