O zamanlar "ben, beni kimse görmediği zaman en çok kendim oluyorum" diye düşünürdüm. Yeni keşfediyordum bu düşünceyi. Kimse sizi gözlemiyorsa, içinizdeki gizli ikinci kişi dışarı çıkıp dilediği şeyleri yapabilir
Sadece kendi düşüncelerini doğru bulanlar, kendilerini akıllı, güzel hatip sananlar içi boş ve kof çıkar yakından tanıyınca. Bir insan, bilge de olsa utanmamalı yeni şeyler öğrenmekten, diretmemeli.
Beğenmeyip hayatın
doğal süresini,
uzun yıllar yaşamak isteyenler
düpedüz aptaldır kanımca.
Uzun yıllar acıları
daha da yakına getirir
ve gereğinden fazla
yaşlananlar farkına varamaz
artık mutluluğun.