"Üçüncü kattan düşmek de, yüzüncü kattan düşmek kadar hasar bırakırdı. Düşeceksem, çok yükseklerden düşmeliydim."
Kesis Thomas Merton söyle diyordu: "Ruhani yasam, sevgiden baska bir
sey degildir. insan, iyilik yapmak, yardim etmek ya da birini korumak istedigi
için sevmez. Böyle davranirsak, gelecek için basit bir seyi hedeflemis oluruz ve
kendimizi eli açık ve bilge kisi olarak görürüz. Bu davranisin sevgiyle hic ilgisi
yoktur. Sevmek, baskasiyla birlesmek, onda Tanri' nin kivilcimini kesfetmektir."
Dilegim, Pilar'in Piedra Irmagi kiyisinda döktügü gözyaslarinin bize bu
birlesmenin yolunu açabilmesi.
Paulo Coelho
Sayfa 17Kitabı okuyor
Pencereyi açtım. Ve de yüreğimi. Odaya güneş doldu, ruhuma aşk…
Aşktan söz etmek gereksizdi çünkü aşkın kendi dili vardır ve kendiliğinden konuşur 
Tanrılar zarları atar ve kafesinde kapalı duran aşkı azat eder. Bu güç yaratıcı ya da yok edici olabilir, kafesinden çıktığı sırada rüzgârın hangi yönde estiğine bağlıdır her şey. Ne var ki rüzgârlar Tanrılar kadar kaprislidir ve ta içimde bir yerde fırtınalar koptuğunu hissetmeye başlıyordum.
Aşık olmak, denetimi elinden kaçırmak demektir.
Belki de su yaşam kaynağı olduğundandır; suyun içinde yaşam bulduğumuzdan, dokuz ay boyunca o suyun içinde kaldığımızdandır. Su, kadın gücünün simgesidir, hiçbir erkeğin –ne kadar aydınlanmış, ne kadar kusursuz olursa olsun– ulaşmayı düşleyemeyeceği bir güçtür bu.”
Aşk tuzaklarla doludur. Kendini göstermek istediğinde bize yalnızca ışığıyla belirir ve bu ışığın içindeki gölgeleri gözümüzden saklar.
O anda orada, yüreğimi huzursuz kılmayan bir erkekle, o ânı, ertesi gün kendisini yitireceğimden korkmadan yaşayabileceğim bir erkekle beraber olmak isterdim. Böylece zaman daha yavaş akıp giderdi, yan yana suskun kalabilirdik, çünkü önümüzde, o ânı yeniden konuşabilmek için tüm bir yaşam olurdu. Ciddi şeylerden kaygı duymam, zor seçimler karşısında kararlar almam, katı sözler etmem gerekmezdi.