Yüreğimizde hâlâ yaşayan çocuğun söylediklerine kulak verelim. Onun varlığından utanç duymayalım. Yapayalnız bıraktığımız ve onu neredeyse hiç dinlemediğimiz için korkuya kapılmasına izin vermeyelim.
Varlığımızın dizginlerini biraz olsun onun eline verelim. O çocuk, her günün bir sonraki günden farklı olduğunu bilir.
Yeniden sevildiğini hissettirecek biçimde davranalım ona.Onu hoşnut edelim - bu, alışık olmadığımız biçimde davranmak anlamına gelse de başkalarının gözüne saçmalık gibi görünse de.
Sayfa 42Kitabı okudu
Tanrı, güneşi her gün doğurarak, bizi mutsuz kılan her şeyi değiştirmemiz için zaman tanıyor bize.
Kendini tehlikeye atmaktan korkan kişiye ne yazık!
Çünkü o kişi belki de hiç düş kırıklığına uğramayacak ve peşinden koşacak bir düşü olanlar kadar acı çekmeyecek. Ama dönüp de arkaya baktığında (çünkü her zaman dönüp de arkamıza bakarız), yüreğinden şu sözlerin döküldüğünü duyacak: “Tanrının yaşadığın her güne ektiği mucize tohumlarını ne yaptın? Yaradanın sana bağışladığı yetenekleri ne yaptın? Hepsini bir çukura gömdün, çünkü onları yitirmekten korkuyordun. İşte, şimdi elinde kalan:Yaşamını yitirmiş olmanın kesinliği.”
Delilerdir aşkı icat eden
"Son los locos que inventaron el amor."
Sayfa 53 - Can YayınlarıKitabı okudu
Yeniden doğmayı bilmezsek, yaşama çocuk gözlerimizin saflığıyla ve heyecanıyla yeniden bakmayı başaramazsak, yaşamımızın bir anlamı kalmaz.
Sayfa 42Kitabı okudu
Yaşamda, sonuna kadar savaş vermeye değen şeyler vardır.
Sayfa 64Kitabı okudu
Aşk kalıcıdır, değişen yalnızca insanlardır.
Sayfa 211Kitabı okudu
Yaşam, biz doğmadan önce vardı, biz bu dünyadan ayrıldıktan sonra da var olmayı sürdürecek.
Beklemek insana acı verir. Unutmak acı verir. Ama ne karar vereceğini bilememek, acıların en büyüğüdür.
Sayfa 121Kitabı okudu
Aşık olmak, denetimi elinden kaçırmak gibidir.
Sayfa 51Kitabı okudu
“Aşktan daha derin hiçbir şey yoktur. Çocuk masallarında, prensesler kurbağalara öpücük verir ve kurbağalar sevimli prenslere dönüşür. Gerçek yaşamdaysa, prensesler prensleri öper ve prensler kurbağaya dönüşür."
“Biliyordum, diyorum kendi kendime.
Kendi dünyamın dengesini bozacağımı
Biliyordum. Aklım beni uyardı, ama yüreğim
Ona kulak asmadı..”
İçimizde yaşamayı sürdüren çocuğa kulak vermeliyiz. O çocuk, büyülü anın hangi an olduğunu bilir. Onun gözyaşlarını kolayca bastırabiliriz, ama sesini boğamayız.
Sayfa 42Kitabı okudu
“Canımıza türlü biçimlerde kıyabiliriz..
Bedenlerini öldürmek isteyenler; Tanrı'nın
Yasasını çiğnerler. Ruhlarını öldürmek isteyenler de aynı şeyi yaparlar. Onların işledikleri günahı,
İnsanlar açık seçik göremezler..”
Aşk kalıcıdır; değişen yalnızca insanlardır!