"Nasıl yaşayabiliyordum bunca boşlukta? Yaşıyordum işte. Ve bu boşluk, benim haberim olmadan uzlaşmalarla ya da çirkin mi çirkin bir ahlâkla dolmuştu." Pier Paolo Pasolini
Yaşam her şeyden önce aklın gözüpek denenmesine dayanır.
Reklam
Ama her şey tertemiz, arı, lekesizdi! Bu yaşamsal ve yakıcı boşlukta yaşamın karanlıkları, tortuları, karışıklıkları, kirleri, pis kokuları akla bile gelmiyordu. Çünkü burada çeşitlilik yoktu teklik vardı: gökyüzünün koyu mavisi, kumun koyuluğu, ufkun çizgisi, toprağın engebeleri, birbiriyle çatışıp karşısındakini dışlayan ya da sırayla birbirlerini alt eden biçimler değildirler:hayır, hepsi tek bir biçimdi, böyle olunca da her zaman her yerde vardı.
Sayfa 86 - Can Yayınları
Hastalık babayı değiştirmiş ve- Odetta'nın gözlerinin önünde- dokunulmaz sanılan bir gerçekliği sarsmış belli ki: güçlü ve ölümsüz baba gerçekliğini.
Sayfa 65 - Can Yayınları
Karşıdaki otların, böğürtlenlerin arasına düşen, artık erişilmez giysiye bakıyor: giysinin orda oluşuna yoğun bir anlam yükleniyor, yitişi, kıpırtısızlığı, nesnelerin düşlerde büründükleri dışavurumcu şiddete bürünüyor.
Sayfa 41 - Can Yayınları
Biraz solgun, sağlıklı oluşunun yalnızca sağlık kurallarına çok bağlı yaşam sürmesinden kaynaklandığı belli: beden eğitimi ve spor yapıyor. Ama solgunluğunun kalıtımsal-daha doğrusu-kişisel olmayan bir yanı var. Onda solgun olan, başka bir şey- insanlık, dünya, toplumsal sınıfı.
Sayfa 34 - Can Yayınları
616 öğeden 671 ile 616 arasındakiler gösteriliyor.