Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.6
Pinar
Pinar
@pinar7507
9 Ocak
59 okur puanı
Kasım 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Yine bir "Mustafa Kutlu" eseri.
Mustafa Kutlu dendi mi çantalar toplanır kısa sade bir yolculuğa çıkılır.Seyahatin nereye olduğu önemsizin her bir geçilen yoldan sevgi,şefkat toplanıp biraz da büyüyerek geri dönülür.
Büyümek demişken kitabın son cümlesi ile girizgah yapalım o zaman.
" Ben büyüdüm galiba.Masal bitti"
Yazar
Okuduğum övgülerle elime aldığım bu kitapta çok farklı bir hayat hikayesi ile karşılaşmayı bekliyordum.Karşılaştığım hikayenin beni etkilememesinden kurmadım bu cümleyi aksine beni çok etkiledi.En son "Açlık" romanında içimde böyle bir sızı hissetmiştim.Tüylerimin böyle gerildiğini, kendimin irkildiğini hissetmiştim.
Tarifsiz hisler
Ruha işleyen bu kitaptan iki cümle ile incelemeye başlamak istiyorum.
*Birincisi:Kendi mukaddimemi gerçekleştirmek.
*İkincisi:Tüm kalbinizle bir şey istediğiniz zaman tüm evren onu gerçekleştirmek için iş birliği yapar.
Bunlar burda dursun asıl paragrafa geçelim.Geçmezsem bir daha fırsatım olmaz çünkü kitapta benim hayata bakış açımı değiştiren,
Okur Takip Önerileri
Kitaplar için kullanıldığında çok laf-ı güzaf gelen bir kelimeyi bu kitaba çok yakıştırdım.Tam manasıyla aşırı tatlı bir kitap.Kahramanımız çok okuyan, çok çalışması ile bilinen bir düşünür.Tecrübeler ve yahut ön yargılardan olsun bir yandan hep yarenini arasada kadınlarımıza ön yargılı bir başrol.Hatta bu ön yargı bu sevmemezlik o kadar fazla ki tüm dünya için endişe yaratan "Halley'in" gazabını sollayan bir kin, nefret...Tabi kitabın tatlılığını bu kısımlar yansıtmıyor.Yaprakları çevirdiğimizde "Halley'in hikayesi ile yüzler tebessümleşiyor.Halley'in üzerine oynanan oyunlar,verilen konferanslar..."Halley" çarpacak diye geçirilen tatlı korkulu günler...Bugün son gün diye yaşanan telaşlar..Hepsi kitaba ayrı bir renk katıyor.Aynı zamanda siz yazmışsınız da cevabını dört gözle bekliyorsunuz heyecanı ile okunan görünmeyen yaren ile mektuplaşmalara değinmeden olmaz. En çok o sayfalara ulaşmak için arttırıyorsunuz okuma hızınızı.Şaşırarak okudunuz her bir satırı çok güzel bir sonla sonlandırıp yüreğinizde bir kaç gün taşısanız da kitabı rafa kaldırıyorsunuz...
Kuyrukluyıldız Altında Bir İzdivaçHüseyin Rahmi Gürpınar · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202117,4bin okunma
Böyle güzel edebi bir eserle karşılaşacağımı bilsem bu kitabı daha önce elime alırdım. Bu kitap çoğu edebi esere göre daha kolay okunabilir bir şekilde yazılmış. Dil sürçmelerine fırsat vermeden su gibi akıp gidiyor. Gelelim konumuza kitapta Talat ile Fitnat'a geçmeden önce bir aşk hikayesine daha tanıdık oluyoruz. Beğenip sayfaları çevirdiğimizde asıl hikayeye geçiyoruz ki ne hikaye ne aşk bilmem ki hangi cümleler yakışır.Birbirlerini ilk görüşte, birbirlerini gördüklerini bilmeden ki ilk görüşte ada gelen bir aşk.O kadar temiz o kadar masum ki bu aşk hikayesi Talat'ı çeşitli yollara başvurup tebdil-i kıyafetlere zorlayıp günleri kovalamaya itiyor.Fitnat'a ise sevdiği kişinin sevdiği kişi olduğundan habersiz günleri devirtiyor.Tabi böyle sabahlara can feda öyle kara günler geliyor ki hiçbir şey eskisi gibi olmuyor.Fitnat'ın ömrüne akıl sır ermeyen hilelerle nakışlar işleniyor.Yalnız o nakışlar ne yaşmakta duruyor ne o yaşmak başta.Apansız geçen günlerle her iki tarafında canı bağrından deliniyor.
Olayların ötesinde kendine yer edinmeye çalışan Ali Bey de bizi çok yaralıyor. O ki bitmek bilmeyen vicdan azabı ile yaşarken elleriyle yüzünü sıvazlayıp bin kere şükredeceği gerçeği öğreniyor ama zaman affetmiyor.Geriye doğru bir bakıyor ki ne el kalıyor ne bir yüz ne de şükredecek bir düş.
Bize de öyle yarım kalanlara bir göz yaşı dökmek düşüyor.
Yabancı...
Ne de yerinde bir isimdi ama bu kitap için.Tam manasıyla cuk oturmuş.Kitapta karakterle birlikte her sayfa çevirişimde yaz gününde olmama rağmen içime bir soğukluk işledi.Ketundu.Duvarları vardı karakterin tabi herkesin duvaları olduğu gibi.Yaşadığı hayatı kabullenmiyor, olaylar bir an önce bitse de köşeme çekilsem diyor.Yanında olan insanları çok seviyor ama buna kendisini bile inandıramıyor.Duygularına çit çekmiş ne acı ne tatlı başına gelen olayları hissedemiyor.Ama herkes aynı değildir o hissedemese bile ona biçilen yargıların farklı olmasını arzu ederdim.Yabancı her şeyi kabullenmişti ona göre bu hayatı yaşama zahmetine değmiyordu.Son sayfalarda ne kadar olup bitenleri önüne koyup bir anlık ona lütfedilen rolden çıkıp olayları sorgulasada bu yabancısı olduğu başka yabancılıklara gitmesine engel olamıyordu.
Çeşit çeşit kıdemlere sahip on kişi, küçük çıplak bir ada.
Aslında bu iki cümle bile kafada ufak bir hayal dünyası oluşturuyor ama kitap her sayfa çevirişimizde farklı dünyalara kapı açıyor.
Şehrin bilinir bilinmedik yerlerinde bir araya getirilmiş ve ıssız çıplak bir adaya konulmuş on kişi.Evde olan eşyalar bu on kişinin pek de masum olmadığını daha ilk günden ele veriyor.Herkes birbirinden korkup odaya çekildiğinde yeni bir hayat onlar için başlıyor."Bu suçu kim neden işlemiş" diyemeden "on küçük asker","sekiz küçük asker" diye azalan biblolar, yetmezmiş gibi faili meçhul cinayetler...Tam şüphe dolu bir ada artık orası ve herkes birer sanık. Kimsenin almadığı iddia edildiği halde sürekli kaybolan eşyalar... Tekerlemeye bağlı kalan biri ya da birileri... Kısacası soluksuz okunacak bir eseri işinizi gücünüzü bırakıp elinize almanızı tavsiye ederim.
Siz hiç kafanızdaki düşüncelerle savaştınız mı? Peki kafanızdaki düşüncelerle savaşırken aynı zamanda açlığı dibine kadar yaşadınız mı? Sizin bildiniz sabahtan beri açım cümlelerinden bahsetmiyorum. Güzden beri açım yaza belki doyarım cümlelerinden bahsediyorum belki diyorum çünkü buna da gururumun elvermesi lazım. Kitabı okudukça karakteri Paris'te kafasını tutamayan o heykelle bağdaştırıyorum. Karakterimiz o kadar kendi ile savaş içinde ki düşüncelerine, aklından geçenlere o kadar kızıyor ki yaşadığı hiçbir anın tadına varamıyor.Bu düşünceler yetmezmiş gibi asıl konumuz olan açlığı iliklerinize kadar hissediyorsunuz ama öyle bir gurulu açlık ki yeri geliyor köpeğiniz için altına basa basa etsiz kemik istiyorsunuz. Geceleri ise parmağınızı kanatıp onu emiyorsunuz. Bazen isyan ediyor bazen de inancınıza sarılıp ertesi güne uyanıyorsunuz.Beni derinden etkileyen bu otobiyografik kitabın hissettirdiği duydukları nasıl anlatabilirim bilmiyorum ama elinize aldığınız zaman su gibi akıp gideceğinin garantisini verebilirim...
Eserimiz Çanakkale'de kolunu kaybeden bir subayın defterinden oluşmaktadır. Geçen zorlu yılların etkisi bire bir hissedilen köyde ona bir yabancı gözüyle bakılmaktadır.Aklı tam anlamıyla cephede kazanılan,kaybedilen harplerde kalmış subayımiz aklındaki düşünceleri ne idrak edecek birini bulabilmiş ne de içindeki derin yalnızlığın sıvısını katık edecek bir yoldaşa rastlanmıştır.Bütün gözler ona hor gözle bakıp koca bir yalınlığa terkettmiştir.Gün gelmiş sevmiştir ama tutunduğu o dalda kırılmıştır.Bu kırılganlık ile bütün yüzünü harplerden gelen haberlere çeviren asker büsbütün düşmanı böğüründe hissetmiştir ama ne yazık ki herşey çok geçtir artık laf geçiremediği o köy çoktan düşman elindedir.Asıl kan donduran kısım bundan sonradır. Okurken tüm benliğimle hissettiğim o günleri siz de hissetmeden geçmeyin.
Adından çok söz ettiren bu kitabı büyük bir heyecanla elime almıştım ve kitabın her sayfasını ayrı bir gülümseme ile çevirip ilerledim.Tam anlamıyla çok sevdiğim bir eser oldu.Her satırında Jane'nin güçlülüğüne, aklı başında oluşuna hayran kaldım.Hele o yaşadığı bütün zorluklardan çıkmayı başaran kızı idolum seçtim.İdolum diyorum çünkü ben kitapta bu karakterin empatisini tam yapamadım,onun göze aldığı çoğu şeyi ben göze alamadım yeri geldi yani başındaki sevdiği insanlar yeri geldi odasının komidinindeki abajur oldum.Hep uzaktan bakıp Jane'ye tüm heyecanla ilerledim sayfaları.En sonunda da yakın bir arkadaşımın yanındaki huzurla vedalaşır gibi vedalaştım Jane Eyre ile ve farkettim ki içimde izler bırakan böyle bir karakteri çok özleyeceğim.
Aslında yaşadığımız hayatın da bazı anları idam masasında olan bir mahkuma saçlarını kesen cellattın "-Beyefendi bağışlayın!Canınızı mı yaktım?" sorusu gibi gülünç ve acınası değil miydi?
İzmir uğruna kendini adamış bir "Ayşe" hemşire, gözlerini ölüme dikmiş vücudunun kalan yarısını İzmir yoluna, savaş uğruna teslim etmeye hazır, gönlünü çocukluktan beri Ayşe'ye vermiş bir yiğit "Peyami" ve harpten herbe koşan Ayşe'nin kalbindeki "İhsan".Gözleri korkusuz, sevgileri en derinden, yaşantıları en adanmışlığından olan üç hayat.Sonunda giyilen "iki ateşten gömlek"... Kalbimin içinde hissettiğim, biz bugünlere gelebilelim diye kendini feda etmişlerin bir anısı. Yaşanmışlığı benim gibi en derinden hissetmeniz dileğimle...
Küçükken çok çok küçükken dolapların arkasındaki farklı dünyaya giden Alice ile tanışmıştım.Şimdi bu yaşa geldim ve yeniden Alice ile tanıştım sanki yeniden çocuk oldum yeniden etrafıma bir farklı gözle bakar oldum. Oldum da oldum.Çok sevdiğim bir eserle baş başa oldum. Alice, sen bazen tam bir baş belası bazen de belaların ortasında ki kişi olan küçüğüm ne yollar denedin nelerle, kimlerle karşılaştın? Etrafına şaşkınlıkla baktığın her saniye de beni de bambaşka küçük serüvenlere götürdün.Eee ben iyi ki okudum siz de bir an önce okuyup çocukluğunuza gitmek için vakit kaybetmeyin.
