İstemezdim seni bu kadar unutabilmeyi,sana bu kadar hissizleşmeyi
Tam şuramda. Bir kan pıhtısı. Ayrılınca oluyor. Kavuşunca oluyor.
Hevesle gidiyorum. İkinci cümlede bir boğuntu. Utanarak kalkıyorum. Ruhumda soğumuş bir zaman. Etimde bir pişmanlık. Şimdisiz öncesiz sonrasız. Yaşamak desem değil. Ölmek desem değil. Bir Araf. Tam şuramda...
Herkes herkesi biliyor. Herkes dünyayı biliyor. Ben anlamıyorum.
Misafirler gitti
Biz kaldık yine.
Eşyaların düzeni bozulmasın diye
Çırpınıp durdum sessizce.
Yeri değişen her şeyin
Seni biraz daha uzaklaştırdığını söyledim
Öylece baktılar yüzüme.
İnsan anılarını nasıl korur başka
Bilmiyorum...
Okur Takip Önerileri
Gelmek bilmeyen baharlar.
Allah bu dağları yaratırken dağlar ağlamış hem de çok ağlamış. "Bize kim bakacak?" demiş. Bizi bu kadar karlı,bu kadar ıssız yaratıyorsun, hiç kimse gelmez bu dağlara,demiş Allah dağlara bizleri göstermiş demiş ki : "Bunlar çaresizdir. Hiç çareleri yoktur. Bunlar burada oturur size bakar." demiş. Dağlar beklemiş, dağlar ağlamış. Sonra biz bu dağlara konmuşuz işte.
En fazla bir yıl sürer yirminci asırlarda ölüm acısı .
İçimde bir şeytan var,diyor ki: Aklına ne gelirse yapsana.
Aşk yinelenmez ki
Öyle eskir uzaklaşır
Sezildiği ilk andan
Böyle uzaklaşmayın benden, yaşadığım günler !
Güneş!
Getir bir bayram sabahını.
Gizli-açık bir mutsuzluk daha.
Çok konuşuyorlar, sıkılıyoruz
Takvimle aramızda başlattığımız boğuşma sürüyor acımasızca ve hep ben yeniliyorum sonuç olarak. Başka türlü olabilir mi? Belki olur. Zamanın akışı tersine çevrilebilse ya da karşıt zaman bulunsa, her şey değişir.... Artık işlemez olur takvim, günler, geceler. Her şeyin bir karşıtı var da niye yok zaman'ın?
Ah bu gönül,bu gönül, kendine dert arıyor.
Keşke bir şiir okumuş bir kedi sevmiş olsaydınız.
Gerçek şu ki; otogarlar düğün salonlarından daha samimi sarılmalar görmüştür. Ve hastane duvarları da cami duvarlarından daha fazla inanan. -Peki neden? - Çünkü acı her zaman duyguları daha fazla yaşatır.
Dindarlığınızı Tanrıya gösterin bana insanlığınız lazım.
