pınar gökcen
@pnrgkcn
balıkesir
10 okur puanı
Ağustos 2018 tarihinde katıldı
Bir kitap okudu
308 syf.
·
Puan vermedi
·
206 günde okudu
Şiirlerin ne zaman tesirli oldukları hakkında biraz düşündü. Tedaîler kendisini yıldırım hızıyla çok uzaklara sürüklerken beyninde bir noktanın aydınlandığını sezer gibi oldu: İnsanlar kendi durumlarına uygun bir mısradan, bir beyitten zevk alıyorlar, keder duyuyorlardı. Ayşe kendi gönlünü yokladı: Bu gönül âh u zâr ile doluydu. Şu farkla ki Hamid, kendi âh u zarını bir fırtına çığlığı halinde dünyaya ve zamanlara fırlatabildiği halde Ayşe’nin âh u zarı gönlünün sınırları içinde mahpus kalmaya mahkumdu. Kendisini bu kadar duygulandıran da galiba bir dert ortağının olmayışı, hatta derdini işitecek bir yabancının bulunmayışı idi. Bunu keşfettikten sonra tekrar kitaba daldı:
Gönlüm dolu âh u zâr kaldı...
Bir gönülün âh u zâr ile dolmasının ne demek olduğunu gönlü rahat olanlar anlayamazdı.
Sayfa 28Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
pınar gökcen tekrar paylaştı.
Sen olmasan.. Seni bir lâhza görmesem yâhud,
Bilir misin ne olur?
Semâ, güneş ebediyen kapansa, belki vücûd
Bu leyl-i serd ile bir çâre-i teennüs arar,
Ve bulur;
Fakat o zulmete mümkün müdür alıştırmak
Bütün güneşle, semâlarla beslenen rûhu,
Bu rûh-ı mecrûhu?...
Sen olmasan.. Seni bulmak hayâli olsa muhâl,
Yaşar mıyım dersin?
Söner
Sevgili Mabel,
Çok özledim.
Seni çok göresim geldi.
Sensiz kalmak, sensiz kalmanın nasıl bir şey olduğunu düşünmekten çok farklıymış. Öğrendim bunu Mabel. Dayanılır gibi değil.
Sayfa 476Kitabı okudu
“Algılar tıpkı bir göz aldanması gibi bir anda tersine dönebilir.”
Hans Magnus Enzensberger
Sayfa 474Kitabı okudu
“Bak sana ne söyleyeceğim, genç ve sağlıklı bir insanın ölümü kurtuluş sanmasından daha kötü hiçbir şey ama hiçbir şey yoktur dünyada. Bunu sakın ama sakın unutma! Tamam mı?”
Sayfa 471Kitabı okudu
“Zor tabii... Savaş kimseyi galip çıkartmaz öğretmen. Canlı kalanların tümü yenilmiştir aslında.”
Sayfa 393Kitabı okudu
Sanırım Şair Doğan Gökay’ın dediği gibi, “Tabiat boşlukları sevmez ve hemen doldurur”du!
Sayfa 357Kitabı okudu
Ada’yla bakıştık. Bazen bile olsa ‘biz ikimiz’ oluşumuzun tadına vararak içime doldurdum kumral gözlerini.
Sayfa 232Kitabı okudu
ve bütün korkaklar gibi yüzleşmeden yaşamayı sürdürdüm.
Sayfa 177Kitabı okudu
“Bunun asıl sebebinin bir değişim, gelişim mücadelesi olduğunu, yüzeyde görülen veya gösterilen resimlerin bir oyun olduğunu -ki bütün iç savaşlarda bu böyledir- unutmazsak, aklımıza mukayyet olma gücümüz artacaktır.”
Sayfa 143Kitabı okudu
Çünkü her yeni ve ileri şey ilk önce ‘şeytan icadı’dır.
Sayfa 140Kitabı okudu
Başka bir ortamda, örneğin Kuzguncuk’ta köşkte ya da İsmet Baba’nın meyhanesinde sivil elbiseleri içinde (bir golf şapkası, keten bir pantolon ve polo gömlekle düşündü generali) karşılaştığı bir ‘aile dostu’ olsaydı, örneğin filanca üniversiteden ‘uygarlık tarihi’ profesörü Turhan Özsoy... İlişkisi farklı olacaktı... Bunu anladı Tuna.
“Koşullar, ilişkilerimizi nasıl da kökten etkiliyor,” dedi hayıflanan bir sesle.
Sayfa 140Kitabı okudu