poeticdirty
@poeticdirty
𝙰𝚛𝚜 𝚕𝚘𝚗𝚐𝚊 𝚟𝚒𝚝𝚊 𝚋𝚛𝚎𝚟𝚒𝚜.
238 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
anlam, ölümdür
Sayfa 21 - metis yayıncılık
Ölümü, her an, yaşam kılar.
Sayfa 17 - metis yayınları
Yunanca meta(üst) ve pherein (taşımak) sözcüklerinden oluşan metafor, hayatın düz anlamlığının üstüne taşınan şey anlamına gelir. Sanat metafordur. Metafor dönüşümdür.
Sayfa 74 - sel yayıncılık
Okur Takip Önerileri
Toplum kadınları topal bırakır ve onları sakat yaratmış olan sanki Tanrı, Doğa ya da genetik faktörlermiş gibi davranır.
Sayfa 70 - sel yayıncılık
Sanat bize gündelik anlamsızlığa karşın yücelik olasılığını hatırlatır.
Sayfa 66 - sel yayıncılık
Bir kitabın beni etkilemesine izin verdiğimde, yeni alışkanlıkların ve yeni arzuların içime girmesine izin vermiş olurum. Kitap beni yeniden oluşturmaz, yeniden tanımlar, sınırlarımı zorlar, kalbimi koruyan çitleri yerle bir eder.
Sayfa 36 - sel yayıncılık
Dünyaya çıplak geldim, ama fırça darbeleri üstümü örter, dil beni büyütür, müzik ritmimi belirler.
Sayfa 31 - sel yayıncılık
Sanat yüreği büyütür.
Sayfa 8
One sees clearly only with heart.
Sayfa 89 - Bora Yayıncılık
You only understand the things you tame...
Sayfa 88 - Bora Yayıncılık
You run the risk of weeping a little, if you let yourself be tamed...
Sayfa 105 - Bora Yayıncılık
"You know, you love the sunset when you're feeling very sad..."
"On the day you watched forty-four sunsets, were you feeling very sad?"
Sayfa 32 - Bora Yayıncılık
İnsanın kendi yüzünü anlayabilmesi belki de elinde değil. Belki de tek başıma yaşadığım için böyle oluyor. Topluluk içinde yaşayanlar, kendilerini, arkadaşlarını nasıl görüyorlarsa aynalarda tıpkı öyle görmeyi öğrenmişlerdir. Benim arkadaşım yok. Tenimin bunca çıplak olması acaba bu yüzden mi? Buna insansız...evet insansız doğa denebilir.
Sayfa 38 - Can yayınevi
Yüzlerini yargılarken, başkaları da benim kadar güçlük çekiyorlar mı acaba?
Sayfa 37 - Can yayınevi
Çevremdeki bütün nesneler benimle aynı maddeden, yani bir çeşit sakil acıdan yapılmıştı. Dünya o kadar çirkindi; dışımda, masanın üzerinde şu kirli bardaklar, aynanın lekeleri, dünyanın varoluşunun kendisi o kadar çirkindi ki, kendimi yakınlarımın yanında gibi rahat hissediyordum.
Sayfa 255 - Can yayınevi