Ruh, eğer ölümsüzse, doğumumuzdan önce varolmuş olmalı: Ve eğer varoluşun önceki durumu bizimle ilgili değildi ise, sonraki durumu da bizimle ilgili olmayacaktır.
İnsan ahlaki açıdan güvenilir değildir. Cinayet veya ensestten kaçınan ama hırslarının, saldırgan dürtülerinin veya cinsel ihtiraslarının doyumundan kendilerini yoksun bırakmayan ve diğer insanları karşılığında ceza görmedikleri sürece yalan, hile ve iftirayla incitmekte bir an bile tereddüt etmeyen sayısız uygar insan vardır.
İnsan için en büyük tehlikenin açlık, deprem, mikroplar, kanser olmayıp yalnızca kendisi olduğu, göz kamaştırıcı bir açıklıkla ortaya çıkmıştır. Nedeni ortada: Ruhsal yaraları saracak, etkili bir çare yok henüz.
Okur Takip Önerileri
İçimizdeki karanlıkları göze almazsak bütünlüğümüze asla ulaşamayız.
Beden yapımız gibi ruhsal yapımız da, milyonlarca yıllık soygelişimsel izler taşır.
Bir insanın topluluktaki değeri; düşünce, duygu ve davranışlarını, arkadaşlarının çıkarları yolunda yönetmesinin derecesine bağlıdır; ona bu alandaki tutumuna göre iyi yada kötü denir.
Hayatın sonsuzluğundaki sır ve gerçeğin akılları aşan kuruluşuna bakış, bir de tabiatta kendini gösteren aklın- ne kadar küçük olursa olsun- bir parçacığını kavramak için göstereceğimiz o içten çaba yetiyor bana.
Başkalarından bir fazla boyutla donatılmış bizim gibi insanlar, bu dünyadaki hava dışında soluyacakları bir başka hava ve zamanın dışında sonsuzluk olmadığını düşünürlerse asla yaşayamazlar.
İnsan süreklilik taşıyan bir yapı değildir; daha çok bir deneme, bir geçittir; doğayla us arasındaki dar ve tehlikeli köprüdür sadece.
Ev arkadaşımın kitapların kenarlarına notlar aldığını gördükten sonra evden ayrılmaya karar verdim. Nietzsche'nin kitaplarındaki bazı paragrafları işaretleyip "katılmıyorum", "aptal", "güzel ama eksik" gibi notlar almıştı. Aynı şeyleri sabahlara kadar başka yazarların kitaplarına da yapıyordu. Hatta Dostoyevski'nin bi hikayesine müdahale edip, kenara "Bence buradan itibaren şöyle devam etse daha güzel olur" diye not düşerek, hikayeye başka bir final bulmuştu. Yazarlarla kavga ediyor, tartışıyor, küfürleşiyordu. Kafayı yemişti. Ona benzemek istemiyordum.
Allah'a giden yollar yaratılmışların nefes sayısı kadardır.
Bilim ve tekniğin gösterdiği muhteşem gelişmeler, diğer tarafta şaşırtıcı bir bilgelik ve içe bakış, iç gözlem (introspection) eksikliği ile dengelenmiştir.
Gerçek şudur ki, gözümüzde canlandırdığımız kendi resmimizi, başkalarının kendi gözlerinde canlandırdıkları resmimizle barıştırıp uyuşturmak zor bir iştir. Haklı olan kimdir? Ya gerçek olan kişi kimdir?
Aslında vicdan, ve özellikle de rahatsız bir vicdan, cennetin bir hediyesi olabilir; eğer özeleştiri amacıyla kullanılırsa gerçek bir lütuftur.