corba
@prisonerofbluedevil
many things interested her and nothing satisfied her entirely
7 okur puanı
Ocak 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Oh sandman
I'm so alone
Don't have nobody to call my own
Okur Takip Önerileri
Maybe it’s good to put things in perspective, but sometimes, I think that the only perspective is to really be there.
I think that if I ever have kids, and they are upset, I won’t tell them that people are starving in China or anything like that because it wouldn’t change the fact that they were upset. And even if somebody else has it much worse, that doesn’t really change the fact that you have what you have. Good and bad.
So, I guess we are who we are for a lot of reasons. And maybe we’ll never know most of them. But even if we don’t have the power to choose where we come from, we can still choose where we go from there. We can still do things. And we can try to feel okay about them.
And we could all sit around and wonder and feel bad about each other and blame a lot of people for what they did or didn’t do or what they didn’t know. I don’t know. I guess there could always be someone to blame.
(...)
It’s like if I blamed my aunt Helen, I would have to blame her dad for hitting her and the friend of the family that fooled around with her when she was little. And the person that fooled around with him. And God for not stopping all this and things that are much worse. And I did do that for a while, but then I just couldn’t anymore. Because it wasn’t going anywhere. Because it wasn’t the point.
You can’t just sit there and put everybody’s lives ahead of yours and think that counts as love.
Bir kitap okudu
Bir kitabı okumaya başladı
Sevgili dağlar! Benim güzel gölüm!
Gezgininizi nasıl karşılıyorsunuz böyle? Zirveleriniz berrak; gökyüzü ve göl ise masmavi ve dingin. Bu halinizle huzurun habercisi misiniz, yoksa
mutsuzluğum ile alay mı ediyorsunuz?
Birçok bedbahtlar için yarın manadan mahrum bir kelimedir ve ben o tarihte yarına karşı hiçbir iman beslemeyenler arasında bulunuyordum.
Bir kitabı yarım bıraktı
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Sanatın şişirdiği tutkuların küçüklüğünü biliyordu şimdi.
Mutlu değildi, hiçbir zaman olmamıştı.Bu yaşama yetersizliği, dayandığı şeylerin böyle çabucak çürüyüverişleri nedendi?
(...)
Hiçbir şey aramak çabasına değmezdi zaten, her şey yalandı.Her gülümseme bir sıkıntı esnemesi, her sevinç bir lanet saklardı, her zevkin altında bir tiksinti gizliydi; en iyi öpüşmeler bile daha yüce ama gerçekleştirilemez bir şehvet arzusundan başka bir şey bırakmazdı dudaklarınızda.