Sadeleşmek...
İnsanın yaşı ilerledikçe birlikte yaşadığı tüm nesneleri azaltma yoluna gidiyor sanki. Mesela ben bu kitabı okuyana kadar oldukça sadeleştiğimi düşünmüşken, önümde çok daha uzun bir yol olduğunu gördüm. Çünkü kitabın içerisinde daha minimalize bir hayat için sunulan önerilerin tamamı hatta daha fazlasıyla birlikte yaşadığımı fark ettim halbuki ne kadar da sadeleşmiştim.
Sosyal yaşamın her alanında ihtiyacımızdan fazlasına sahip olduğumuzu düşünüyorum. Bir işimizi görmesi için tek bir nesne yeterliyken biz aynı eşyalardan fazlasıyla alıyoruz. Dolayısıyla nesnelerin kölesi olmaktan kurtulamadığımız gibi, bu durumun da farkında olmuyoruz.
Kıyafetler, ayakkabı, çanta, aksesuar, ev tekstili ile ilgili havlular, yatak örtüleri, mutfakta buzdolabı süsleri ve diğer tüm gereçler, oyuncaklar, kozmetik malzemeler, ilaçlar, temizlik malzemeleri, çalışma odaları, ofisler ve kağıt türevleri, elektronikler, dergiler, kitaplar, kırtasiye ürünleri, hatırası olan eşyalar, fotoğraflar, hediyeler, çocukların her dönemindeki kıyafetleri ve kullandıkları malzemeler, ücretsiz promosyon ürünleri üzerinden bir kez daha düşünün. Çok kalabalık bir şekilde yaşıyoruz gerçekten de. Kitabım içinde sadeleşmek için çok güzel öneriler mevcut.
Elbette ki böyle bir sadeleşme süreci için sağlam bir motivasyona ihtiyacımız var. Japonca sürekli değişim anlamına gelen Kaizen benim de uzun zamandır hayatımda olan bir kavram. Dolayısıyla kitabın içerisinde geniş bir şekilde rastlamak güzel oldu.
Tükettikçe, tükeniyoruz...
O halde hadi sadeleşmeye...
Nesneleri, eşyaları, insanları...
Sadeleştirmeye...
