Rabia
@rabiaklr
— Ne halim varsa görmekle meşgulüm. Çay içerim, müzik dinlerim, resim yaparım,kedileri ve kuşları severim. Bazen kendimle çatışırım. Bir de kitaplarım ve kitaplığım benim her şeyim.
5 okur puanı
Ocak 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Çevrene bak:
Tasalar, dertler ve umutsuzluklar!
En iyi dostların nerdeler? Tek arkadaşın, hüzün!
Başını kaldır, uzat elini. Dilediğini, ulaşabildiğini bırakma! Geçmiş, gömmek zorunda
olduğun
bir ölüdür şimdi!
Sayfa 89Kitabı okudu
Çok şey
öğrendim ve çok da unuttum, isteyerek! Her şey yerli yerindeydi zihnimde. Kıpırdamıyordu hiçbir gerçek! Sonra, her şeyi reddettiğim gün huzuru buldum. Ve anladım ki sonunda: yadsımak da imkânsız,
onaylamak da!
Sayfa 85Kitabı okudu
Ölümden
sonra benden ne kalacak yarına? Nedir gerçekten sahip olduğum? Nedir ki bir
insan ömrü! Kimsenin umursamadığı bir yangın ve rüzgârın savurduğu
küllerden
başka!
Sayfa 55Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Dinle bak,
ne diyor bütün gün, Akıl denen hoca:
"Hayat kısa, insanoğlu. Kesildikçe biten
otlar gibi yeşermeyeceksin
bir daha!"
Sayfa 39Kitabı okudu
Bir çöl rüzgârı
ömrümüz! Akıp giden bir ırmak. Giden
günün, gelecek yarından
bir farkı yok
benim için!
Sayfa 20Kitabı okudu
Biliyorsun,
hiçbir gücün yok alınyazın üstünde. O halde yarının belirsizliğinden kaygılanman niye? Bilge isen yaşamı erteleme.
Gelecek mi?
Varsa bilen söylesin!
Sayfa 16Kitabı okudu
Hatıralar mutlu bir hayatın hatıraları olursa güzeldir; insana güç kapanmış yaraları hatırlatınca acı şeylerdir.
Sayfa 549Kitabı okudu
-İnsanın kalbi bu kadar aldanamaz sanıyordum...
-Aldanır, hem öyle aldanır ki bazen!
Sayfa 529Kitabı okudu
Kim için yaşayabilirim, hangi gaye için? Neyi arayacağım? Ne için savaşacağım? Neyin rüyasını görecegim? Hayatın çiçekleri döküldü, sade dikenleri kaldı.
Sayfa 287Kitabı okudu
İnsan niçin yaşadığını bilmezse günü gününe yaşamakla kalıyor; günün geçmesini, gecenin gelmesini beklemekten başka zevki olmuyor. Bugün nasıl yaşadım, sorusuna cevap vermeden uykuya dalıyor, ertesi gün gene aynı hayat.
Sayfa 286Kitabı okudu
Evet,hayat konusunda şairim, çünkü hayat bir şiirdir. Onu insanlar berbat ediyor.
Sayfa 220Kitabı okudu
Ya ben yaşadığım hayatı anlayamadım ya da bu hayatın hiçbir değeri yoktu. Daha iyisini de bulamadım,göremedim, kimse de göstermedi.
Sayfa 227Kitabı okudu
Biliyor musun Andrey, benim içimde ne yakıcı, ne de kurtarıcı hiçbir ateş yanmadı. Hayatımda hiçbir zaman başkalarınınki gibi gittikçe renklenen, parlak bir güne çevrilen bir sabah olmadı; bir sabah ki yakıcı öğlesi geçtikten sonra yavaş yavaş solsun ve kendiliğinden akşama karışsın. Hayır, benim hayatım, sönmüş başladı. Tuhaf, fakat böyle. Kendimi bilir bilmez sönmeye başladığımı hissettim.
Sayfa 226Kitabı okudu
İçinde, hiç uyanmadan kalmış, biraz kurcalanmış, fakat hiçbirin sonuna kadar işlenmemiş birçok yetenek olduğunu acı acı seziyordu. İçi yanarak anlıyordu ki onda gömülü kalmış iyi ve güzel bir şeyler vardı; belki çoktan ölmüş ya da bir dağın derinliklerindeki altın gibi saklı kalmış olan bu hazine çoktan meydana çıkmış olmalıydı.Ama öyle derinlerde kalmış, üzerine öyle pislikler yığılmıştı ki...Sanki dünyanın ve hayatın ona verdiği nimetleri birisi çalmış ve yine kendi ruhunun derinliklerinde bir yere gömüp bırakmıştı.Sanki bir güç onu hayat meydanına atılmaktan, iradesini ve zekâsını alabildiğine açılıp harcanmaktan alıkoyuyordu. Sanki gizli bir düşman daha yola çıkarken onu ağır eliyle yakalamış, insanlığın doğru yolundan uzaklara fırlatmıştı.. Düşünme ve isteme gücü çoktan ve belki de umutsuz olarak felce uğramıştı.
Sayfa 115Kitabı okudu
Ne mümkün ah! Ne mümkün unutmak
Ne mümkün aşkı akılla yenmek...
Sayfa 22Kitabı okudu