Göğüs göğüse savaşmak;
kendi kendimledir bu.
Nuri Pakdil (Özlem ve rahmetle)
Nuri Pakdil'e rahmetle...
Ben bir şeyi hiç mi hiç az sevemedim.
Hele orta hiç sevemedim.
Hep çok sevdim.
Arkadaşlarımı da severim.
Yeryüzüne biterim.
Eve portakal aldığımda kasayla alırım. Dayanamayanlar çürür.
Nuri Pakdil
Nuri Pakdil (Kudüs şairi) saygı ve rahmetle...
"İnsanı kalbinden tutamadınız mı, görün nasil kayip gidecek elinizden."
Rahmetle.
Nuri Pakdil ise “usta”ydı, Sultan Abdülhamid gibi marangozdu. Kimsenin yerinde gözü yoktu, kendi koltuğunu Kudüs’ün sessizliğinden yontarak kendisi yaptı ve İstanbul’un tam ortasına koydu. Sessizliğin bir alfabesi varsa, grameri ona aitti. Sayfalarının çoğu Kudüs gibi sessizdi; cümleleri, sessizliğinin uzayıp giden gölgesiydi.
Rahmetle ve minnetle...
Korunağıma çekilirim.
- Harlı bir ateşe mi değdim ne?
- Hayır, hayır; bir kitap o.
~Nuri PAKDİL
Gözüme Düşer Nur'u
Bir mabettir gülüşün
Doğu da, benim bir gülüm
Parıldar başında ki yaldızı,
Gözüme düşer Nur'u
Kilometrelerce uzakta bir evim
Döner dururum, acep nedir bu hüzün
Gölgeler de bile ölüm savrulur,
/Nuri Pakdil
"İnsanı kalbinden tutamadınız mı, görün, nasıl kayıp gidecek elinizden."
Sevgi ve rahmetle..
Saygı ve rahmetle
Yapayalnız dolaşıyor bu çağın insanı. Çünkü birlikte yürüyecek kadar güvenmiyor kimse birbirine..
Nuri Pakdil 🌼