Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Anne babası tarafından masal okutularak uyutulan veya büyütülen bir çocuk olmamama rağmen ilkokul öğretmenim vesilesiyle dünya edebiyatında yer edinmiş, kült sayılan bütün masalları okumuş olabilirim. Bu kitabı okurken aradan bu kadar zaman geçmiş olmasına rağmen detayları anımsarken hep gülümsedim. O zaman idrak edemediğim şeyleri şimdi düşündüm
Merhaba 1K kitapseverleri!
Uzun zamandır inceleme yazamıyorum. İçimden mi gelmiyor, hazır mı hissetmiyorum? Emin olmadığım cevaplar bir yerlere saklanıyor düşüncemin kıyılarında. Neyse, kitaba geçelim;
Masallarla uyutulan neslin, hayalperest realistleriyiz. İki kuşak arasında sıkışıp kalmışken çocukluğumuzu da kaybetmeme adına tutunuyoruz
Bir çırpıda okunacak kitap...
Öncelikle Jack London'ı seviyorsanız bu kitap size ilaç gibi gelecek. Kısaca konusundan bahsetmek gerekirse kurt-köpek melezi olan Beyaz Diş'in doğumu öncesi, doğumu, büyümesi ve sonrasında gelişen olaylar anlatılıyor. Okumaya ilk başladığınızda başkahramanı Bill veya Henry sanıyorsunuz. Biraz ilerleyince Kiche olduğunu, biraz daha
Manastır mezarından çıkan kızıl renkli Rapunzel saçlı küçük kız cesedi ile kuduz olarak ölen kızın masalından esinlenen yazar, kızıl saçlı kız üzerinden cehalet, yozlaşma, iktidar hırsı için inancı alet edenler hakkında kısa bir roman yazmış.
Roman kasvetli ama ibretlik öykülerden.
Hayatımın aşkı olan o seri işte bu seri.
MÜKEMMELDİ, KUSURSUZDU YA RESMEN. Çok ciddiyim beklentimi bu kadar iyi karşılayan tek kitap. Favori serim artık bu seri. Ölümüne ay günlükleri fanıyım artık. Neyse kitaba gelirsek bir Rapunzel fanı olarak bayıldım. Cidden en sevdiğim film Tangled’dır ve kitap Rapunzel’i çok güzel hissettirdi bana. Thorndan da bir Flynn havası aldım. İyiki okumuşum dediğim bir seri, heyecandan ellerim titredi kitap bittikten sonra resmen. Olaylar, yazım dili, karakter gelişimi her şey mükemmeldi. Kai’yi 2. Kitaptan sonra pek sevmemiştim ama bu kitabın sonunda özellikle bayıldım Kai’ye ısındım iyice. Sadece Scarlet ve Wolf ikilisi bi tık toxic geldi. İkinci kitapta daha çok sevmiştim bu çifti ama olsun. Ve yeni çiftimiz Thorne ile Cress MÜKEMMELLER, AŞIK OLDUM BU İKİLİYE. FAVORİ ÇİFTİM NET BU İKİLİ. Neyse Thorn çok kafa biri zaten ve bu kitapta onu bol bol görmekte çok hoşuma gitti. Çok iyi yazılmış bir karakter yani kendisi bence. Son olarak kitap öyle bir akıcıydı ki. İki buçuk saatte bitirdim molalarımla 3 saatte bitti. Çok çok iyiydi yani kısacası. Okuyacaklara iyi okumalar.
İlk okumayı öğrendiğimde masallara bir hayli sarmıştım. Okumak, okumak ve daha çok okumak.. Rapunzel'i, Külkedisi'ni, Değirmenci Kızı, Uyuyan Güzel'i ..
Sahi neydi bu kadar saran? Şu an bu sorulara çok da bir cevabım olmasa dahi hepsinin bir albenisi olan ortak bir yanı vardı: Bir prens tarafından kurtarılmak!
"Yani özetle
Kitapta 7 hikaye mevcuttu benim en sevdiğim hikâye Romantizm Feneri idi bu hikâye de Yılbaşı zamanı kardeşlerin hikâye yazması üzerinden gidiyor. Rapunzel hikayesini kardeşler kendilerince değiştirip bir son yazıyorlar
Kitabı çok beğendim. Kitabı kesinlikle tavsiye ediyorum. Kitapta Can adındaki bir çocuk var, Can trenlere bayılıyor. Taş kalpli adam, rapunzel, pamuk prenses ve yedi cüceler, dev ve kasaba halkı... Bir sürü masal ve bir sürü sorun. Her masalda bir sorun vardı bu sorunları düzeltiyorlardı. Çiçek ekspresi adlı muhteşem tren onları masaldan masala götürüyordu. En sonda bütün masallar tam çok güzel derken yeni bir sorun çıkıyordu ve bu sorunların olduğu her yerde kırmızı çiçekler. En sonunda bu kötülük yayan kırmızı çiçeklerin kaynağını buldular ve işte artık bütün masallar düzelmişti. Can uyanınca bunların hepsinin bir rüya olduğuna inanamadı. Sanki bir masal değil gerçekti nede olsa,
"Elbetteki tüm bunlar kafanın içerisinde oluyor, ama bu neden gerçek olmadığı anlamına gelsinki"
Albus Dumbledore
Müthiş güzel fantastik hikayeleri barındırmakla beraber bence en vurucu olan başlangıç hikayesi olan Yeşil Bambu ve son hikaye Romantizmin Feneri 'ydi. Yazar sanki aralarda boşlamış, sonrasında mükemmel ile noktalamış gibiydi. Aralarda sıkılıp bırakma hissi verse de fantastik öykülere ayrı bir ilgim olduğundan sonuna kadar okumayı başardım. İyi ki de başardım. Son hikayede kaç farklı paralel Rapunzel hikayesi olabilirdi diye düşünmeden edemiyor insan. Sonunun klasik olana benzer bir şekilde bağlanmayacağını düşündüm açıkçası ve bir çırpıda okudum. Ama masalın sonunun aynı kalıplarla kapatılması hayal kırıklığı oldu biraz. Ama yine de okunmaya değer hikayeydi. Yazarın genel pesimist tavrı nerdeyse hiç yoktu. Özellikle Osamu Dazai'ye İnsanlığımı Yitirirken ile başlayan benim için oldukça ferahlatıcı bile oldu.
Dazai’den ilk olarak İnsanlığımı yitirirken kitabını okumuştum. Bir bireyin toplumsal sancılarını ve iç dünyasını anlatan kısa fakat etkileyici bir kitaptı. Bu kitap insanlığımı yitirirken kitabına göre çok farklı, fantastik, masalsı öğeler içeren, Japon geleneklerinden ve masallarından izler taşıyan aynı zamanda toplumsal ve bireysel mesaj içerikli öykülerdi.
.
İnsanlığımı yitirirken kitabı kadar güzel olmasa da fantastik türde masalsı öykü kitapları sevenler için okunabilecek bir kitaptı. Kitapta yedi öykü yer alıyor. Ben en çok kitaba adını veren Yeşil bambu, Hazakura ve sihirli flüt( dokunaklı bir öyküydü) ve Romanesk( Rapunzel karakterinden esinlenilmişti) öykülerini sevdim.
.
“İnsanoğlu hayatı boyunca insanların aşkı ve nefretinden acı çekmek zorundadır. Bundan kaçmaları mümkün değil. Tahammül edip sadece sıkı çalışın. İlim olağanüstüdür ancak pervasızca davranıp ermişliğiyle gösteriş yapmak korkaklıktır. Ayrıca işleri bu kadar ciddiye almayın ve hayatı sevin.”
.
“Hayat hiçbir zaman heyecan verici oyun dizisi değildir. Açık konuşmak gerekirse, sadece oyunbozan kaderin içinde yatıp kalkıyoruz.”
.
“İnsanın gerçek alçakgönüllülüğünün, sevmenin neşesini bilmek olduğuna inanıyorum. Sadece sevilmenin zevkini arzulamanın vahşi ve cahilce bir davranış olduğunu düşünüyorum.”
Cress Rapunzel hikayesinin Ay Günlükleri versiyonu ile karşımıza çıkıyor. Serinin diğer kitapları birbiriyle bağlantılı, hikaye karmaşıklaşarak olaylar silsilesi ile devam ediyor. Cress ve Thorne ön planda olmak üzere diğer karakterleri de bol bol okuyoruz. Cres ve Thorne'u okumak çok zevkli zaten Thorne önceden beri severim. Kitapta sadece Kai beni çileden çıkarıyor yaa sen koskoca imparatorsun bi işinde becer bee diye okudum onun bölümlerini.
İşler biraz yoluna girecek derken iyice karmaşıklaşarak bitti.
Yazara şapka çıkarıyorum, kendisini çok başarılı buldum. Bu kadar ayrı olayları birbiriyle bağdaştırıp mükemmel hikayeler çıkarmış. Nasıl hem bu kadar olayı hikayelerden uyarlayıp hem de bu evrenleri, karakterleri kurguladın be bacım. Çok çok başarılı.
Hemen Winter'e geçiş yapıyorum. Olaylar en sonunda bir nihayete kavuşacak umarım.
Uzun bir aradan sonra okuduğum yeni kitapla yeni bir hedefe başladım. Başladım başlamasına da bu kitap o kitap değilmiş onu da anladım.
Masal denilince aklımıza hep güzellikler, sevecenlikler, cıvıl cıvıl kuşlar, çiçekler, böcekler gelir. Bu kitapta da tam tersi. Hangi karaktere üzüleceğimi şaşırdım. Hansel'in uğraşları, Rapunzel'in saçları vs. derken kitabı hızlı okuma yaparak bitirdim. :)
87 masal içeren bu kitapta sadece bir masalı beğene bildim. Onu da zora ki beğendim." Üç İplikçi Kadın" başlıklı masal.
Ve ben bu Grimm Kardeşler'in 2. cilt kitabını da aldım. Sanırım uzunca bir süre okunmak için bekleyecek.
Alıntı yapamadığım tek kitap olarak minnak kütüphanemde yerini almış bulunuyor.
Okuyacak olanlara keyifli okumalar dilerim.
#artemisaşkına Ay günlükleri serisinin teknik olarak son kitabindayim. Araya sıkıştırılmış yan kitaplar olduğundan diyorum bunu. Şimdi serinin hakkını vermek lazım. Grimm masallarını, hem de en bilindik masalları bilimkurguya uyarlayip özgün bir seri oluşturmak kolay değil. Bu arada aynı yayınevinden #grimmmasalları 'nı okumuştum. Gerçek
Kül kedisi, kırmızı başlıklı kız, Rapunzel ve arkadaşlarının yüzyıllar sonra reenkarne oldukları bu distopik dünyadaki macera dolu yolculuklarını, hiç sıkılmadan bir solukta okudum yine. Hikayenin sonunda, güzel kahramanımız Pamuk prensesi de aralarına almak için yola çıkıyorlar. Serinin üç kitabı da birbirinden güzel olduğundan hemen winter'ı okumaya geçiyorum. Distopik ve fantastik okurlar bu seriyi çok seveceksiniz..
#artemisaşkına Ay Günlükleri serisi devam ediyor. Aslında bu kitap bir yan kitap ama Winter'dan önce çıkmış. Şimdi ben daha önce seriyi okuduğumda en sona bu kitabı okumuştum ve çorba olmuştum. O yüzden benim okuduğum sırayla okumanız iyi olur. Keza kitabın son sayfalarında belirtilmiş sıralama da bu yönde.
Evet, seri boyunca kötü gıraliça Levana'yı sevmedik, nefret ettik. Ama gıraliçanın hikayesi neydi merak ettik mi? Gerçekten de söyledikleri kadar kötü müydü?
Cinder-külkedisi, Scarlet-kırmızı başlıklı kız, Cress-rapunzel ise Levana kim sizce? Tabi ki Pambuk premsesteki üvey anne, kötü gıraliça. "Ayna ayna söyle bana, var mı benden güzeli bu dünyada?"
Ama bu seride gıraliça aynalarla barışık değil. Yüce Google'dan baktıp psikolojide buna 'beden dismorfofobik bozukluğu' diyorlarmış. Çünküsü bizim kraliçe gerçek yaşamda kendini başkası gibi hayal etmiyor, aksine büyüyle görünümünü de değiştiriyor. Buna tağmen rahmetli İbrahim Erkal'ın dediği gibi Aynalara da küstüm yok, o güllere küsmüştü. Neyse biri küsmüştü işte #levana da küstü.
Çünkü yüzü korkunçtu. Üstelik bunu ablası yani Cinder'in annesi yapmıştı. Yani onu bu kadar korkunç olmaya ailesi ve diğer insanlar zorlamıştı. Tabi karşılıksız aşkı unutmamak lazım. Bir yanım ona çok üzüldü. Her şey çok farklı olabilirdi. Aslında çoğu kötü şey onun fikri değildi yada çoğu şeyin sebebi o değildi. Çakır'ın dediği gibi 'yapmasak da yaptı derler' oldu onunkisi.
Yan kitabı bilem çok beğendim. Siz hala okumadınız mı ya hu?
