...o Hammersmiti ki, həyət itləri ilə zəncilərin demək olar ki, eyni şey olduğunu, onların hər ikisinin də heç bir səbəb olmadan, səni qəfildən dişləyə biləcəyini demişdi.
Öz çirkli bədəni, pırpız saçları, fırtıqlı burnuyla Ralf da uşaqlar arasında dayanıb əvvəlki sadəlövhlüyünə ağlayırdı, insan qəlbinin niyə bu qədər qara olduğuna ağlayırdı.
Onlar bilirdilər zərbə niyə vurulmadı: zərbə ona görə vurulmadı ki, bıçağın canlı ətə saplanıb onu necə doğradığını və axıb yerə tökülən qanı görmək istəmirdilər.