Rəsul Rza poeziyası ilə abituriyent zamamanlarımda, "Qızıl Gül Olmayaydı" poeması ilə tanış olmuşdum. Şairin M.Müşfiq ilə tanışlığını təsvir etdiyi o zərif cümlələr diqqətimi çəkmişdi ilk öncə. Mən həmişə diqqət etmişəm, hər hansısa bir kitabda oxuduğum cümlə həqiqətən də ruhuma toxunursa üstündən illər keçsə belə o cümlələrin yazarı ilə daha yaxından tanış olmaq imkanım yaranır. Rəsul Rza da bu sıraya daxil olan şairlərdən oldu. Şairin poeziyasını mütaliə etdikcə R.Rzanın zərif şeiriyyat aləmində səyahət etdim sanki. Ümid edirəm müasir gənclik nə vaxtsa insan ruhuna bu zərifliyin verdiyi mənəvi abuhavadan xəbərdar olacaq. Bəlkə bu gün deyil, amma əlbət bir gün ⚘
Xəyalın yanımda, sən uzaqdasan,
Hicranın yolları ömür qədərdir.
Bu yalqız axşamda yuvama baxsan,
Mənəm, xəyalındır, bir də kədərdir.
Gəl ört pəncərəni, qalaq üz-üzə
Bir sən ol, bir də mən, bir də gözlərin
Vüsal qərq olurkən hicran dənizə,
Ağ bir yelkən olsun o son sözlərin.
Bir sən ol, bir də mən, bir də dərdimiz
Ağlayaq doyunca gülək doyunca,
Baş-başa qaldıqca bu möhnətdə biz,
Döysün qapıları külək doyunca
Döysün, qoy açmayaq yorulsun külək,
Qəmli hicran qalsın qapıda dustaq.
Bir az vüsalınla çırpınsın ürək,
Sonra… Sonra yenə biz ayrılmayaq…
Resul Rza...