Kargalar çarpışır şehrin akşamüzerinde
Bir yandan ötüşleri duyulur,bir yandan gökyüzünde kaçışmaları.
Yapraklar dökülür sonbaharın etkisiyle
Anlam arayışı kendini bulmak için çabalar bu süreçte.
Ne yazdığını bilmeden yazmak için yazar
İçinde oluşan huzuru tarif edemeden.
Kendini bulmuştur sonunda üstelik hiç ummazken bir başkasında
Bu buluş aslında rahatlamanın bir eseri
Kendini aramadan rastgele kumar oynamak gibi.
Korku her zaman hakim ama ruhunda
Ruhu çünkü yıpranmış bir kitap gibi hem değerli hem yırtılmaya müsait.
Temkinli adımlar atarken hayata kendini kaybetmiyor ilk defa
O zaman bazı şeylere kocaman bir elveda
Kaç kişiye kaç duruma sığdırdı bu elvedaları
Ancak bu sefer sahici bir elveda
Bu sadece kendisi ile hesaplaşma.