Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
rockncomics
rockncomics
@rockncomics
147 kütüphaneci puanı
456 okur puanı
Aralık 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
112 syf.
·
Puan vermedi
Kitap güzel, zaten içerisi şampiyonlar ligi gibi, fakat eksik. Her şairin yarım ya da bir sayfalık bir biyografimsi bölümü var ardından bazılarının şiir anlayışı vs gibi bir yarım ya da bir sayfalık bölümü daha var ondan sonra 2-3 hatta 1 şiiri verilip geçiliyor işte bu nokta çok da tatmin etmedi beni. Şiir kitapları okurken genelde art arda sayfalarca şiir okurum haliyle ama burada 2 şiir oku sonra düz yazı sonra 2 şiir daha oku sonra biraz daha düz yazı oku durumu hem tam şiir havasını hissetmeyi engelliyor hem de tam bir doyum vermiyor çalışma genişletilip kalınca bir kitap çıkartılabilirdi, daha keyifli olurdu.
96 syf.
10/10 puan verdi
Her zaman önce soruları sormayı ardından cevapları aramayı daha mantıklı bulmuşumdur ve Laski'nin de temelde anlatım şeklinin bu olması, benim için, okumayı daha kolay, daha anlaşılır kıldı: Önce mevcut sorunlardan bahsedip sonra tartışılan çözümlere örnek vererek ve sonuçlarını işaret ederek değinip en son da kendi düşüncesini ve varsa böyle bir durumun uygulanmasına da örnek verip yoksa da uygulanabilecek durumlara örnek vererek anlatıyor. Yani sorunu açıkça görüp Laski'nin sunduğu çözümlere daha yetkin bir şekilde yaklaşabiliyorsunuz. Felsefeyle ve/veya siyasetle çok içli dışlı değilseniz de okuyup, anlayabileceğiniz, üzerine düşünebileceğiniz bir kitap.
129 syf.
·
Puan vermedi
Çizgi romanda ilk göze çarpan şey elbette ki çizimlerdir. Bir romanı çizgi romana uyarlarken de bazı cümleler, kelimeler haliyle yazınsal olmak yerine görsel olarak karşımıza çıkar bu yüzden de görsellerin en az yerini aldığı kelimeler kadar etki yaratarak olayı, ortamı, durumu betimlemesi gerekir. Bunun için çizimlerin olağanüstü olması görsel bir şölen sunması gerekmez, bundan ziyade tutarlı ve duyguları, detayları verebilen bir grafik stilinde olması gerekir ancak bu çizgi romanda çizimler amatörce olmakla birlikte grafik stili de tutarsız ve sürekli olarak fotoğraflar eklenmiş çizimlerin arasına, grafik stilinin de hiç gerçekçi olmadığı için fotoğraflar da ayrı sırıtıyor hatta ve hatta bazı kareler direkt fotoğraf üstüne çizilmiş ki bu da amatörce yapılmış ve unutulan ve çok göze çarpan detaylar kalmış. Velhasıl çizgi roman'ın belkemiği olan çizgi kısmı olmamış, vasat kalmış. Çok da iyi çizimleri olmadığını bilsem de bu kadarını beklemiyordum üstüne bir de hikayenin işlenişini ve detaylarını da hiç beğenmedim. İlk 40 sayfada bunlarla karşılaşınca zaten %30-35 kadarını okudum bari sonunu göreyim diyerek devam ettim ama 70lere kadar anca gelebildim. Romanını okumadım fakat çizgi romanı kesinlikle olmamış. Tavsiye etmiyorum.
Okur Takip Önerileri
72 syf.
·
Puan vermedi
“Açık mı? Hayır. Daha anlamamız gereken çok şey var.”
Kitabı bu cümle ile özetleyebilirim. Amacınız cevaplara ulaşmak, kafanızdaki bulanıklığı biraz da olsa giderecek bir şeyler bulmaksa eğer kesinlikle hayal kırıklığına uğrayacaksınız. Öte yandan eğer ‘şeyler’ üzerine düşünmeyi, duru bir anlatımla önünüze sunulan karmaşık şeyleri tahayyül etmeyi, ya da en azından denemeyi, seviyorsanız evrenin karmaşıklıklarına güzel kısa bir yolculuk gibi düşünebilirsiniz bu kitabı.
128 syf.
·
Puan vermedi
Neil Gaiman Aslında ‘Pelerinli Süvari'ye Ne Oldu’ hikayesine ‘Batman: Son’ diyecekmiş ancak kendi isteği dışında bu isim hikayeye yapışıp kalmış daha sonra da bu şekilde basılmış. Ayrıca Neil Gaiman'dan hikayeyi belli bir dönemin son hikayesi olarak yazması istense de kendisi bütün dönemler için uygun olabilecek muhteşem bir son yazıyor. Pelerinli Süvari hikayesi bu yüzden çok iyiydi Neil Gaiman her zamanki gibi beklenmeyeni yaparak bizlere muhteşem hikayeler sunuyor ayrıca Pelerinli Süvari bitince de Neil Gaiman tarafından yazılmış birkaç hikaye daha var devamında. Pelerinli Süvari kadar olmasa da onlar da güzeller ancak böyle derleme baskılarda kitaba adını veren hikayenin en sona konulması taraftarıyım ki zaten hikaye bir son hikaye olduğu için kitabı kapattığımızda tadı damağımızda kalacaktır bu sayede.
Yani sonuç olarak Batman'in son hikayesini okuyup hemen ardına başka hikayeler okumak aldığım zevki bir miktar baltaladı diyebilirim ancak yine de oldukça keyifliydi, tavsiye ederim.
Ayrıca: hikayelerin hiç biri klasik batman çizgi romanlarında göreceğiniz aksiyonlu hikayeler değiller daha alternatif, daha bağımsız hikayeler. Batman'i sevip yeni bir tat farklı bir bakış açısı görmek isterseniz özellikle tavsiye ederim.
180 syf.
4/10 puan verdi
Yapısı bakımından başarılı hatta belki öncü bir eser fakat ben beğenmedim edebi açıdan olmamış.
Emre Orhun mükemmel bir atmosfer yaratmış ve bu görsel şölenin üstüne bir de hikaye yazmış. Sonuç olarak sıradışı bir çalışma çıkmış ortaya fakat Hakan Günday'a gelirsek:
Önce çizilip sonra yazılması elbette ki geleneksel çizgi roman yaratıcılığı ile elde edilen ürünlerden farklı olacaktır ancak yazınsal kalitenin bu kadar düşmesi de beklenir değil doğrusu ki Hakan Günday da tecrübeli bir yazar. Belki de ilk çizgi roman tecrübesi olduğundandır bilemem fakat çıtayı düşürmüş. Yazdığı önsözü hikayesinden daha çok beğendim açıkçası.
Peki Medley'in sadece dialoglarının çevirilip kitaba ek yapılmasına ne demeli? Ne bekliyorsunuz gerçekten bir o sayfayı çevirip bir bu sayfayı çevirip diyalogları ayrı okuyup çizimlere ayrı mı bakalım? Bunun gerçekten iyi bir fikir olduğunu düşünerek mi yaptınız? Bana daha çok maliyetten kaçınmaya çalışmışlar gibi geldi ki kapak ve sayfa kalitesine bakınca oldukça tutarlı görünüyor bu.
Çizgi roman okurlarına tavsiye etmem, grafik roman aşıklarınaysa sadece ilginç ve sıradışı bir çalışma incelemek isterlerse önerebilirim.
Hakan Günday bir daha çizgi roman yazar mı bilmem ancak yazarsa ben alırken bir kere daha düşünürüm.
64 syf.
·
Puan vermedi
Estetik kaygılardan nispeten uzak bir hali var Laputa'nın. İç sayfaların satır düzenleri, önsöz, sonsöz ve açıklamalar gibi bölümlerde kullandıkları fontlar… Açıkçası biraz daha çaba göstermeleri gerek estetik açıdan. Ayrıca basım hatası mıdır editör mü gözden kaçırmış bilemem fakat bazı sayfalardaki kelime birleşmeleri çok rahatsız edici hele de okunan bir şiir kitabıysa.
Yine de usta yazar Lovecraft'tan birbiriyle bağlantılı kısa öyküler tadında insanın hayal dünyasını edebi yönden besleyen hatta ilham veren korku temalı şiirler okumak, o atmosferi hissetmek, sayfalar ilerledikçe Lovecraft'ın karanlık dünyasında insanı devamlı oradan oraya sürükleyen bir devinim içinde olmak pek tatlı bir deneyimdi.
İlaveten: İllüstratörün kapak için yaptığı eskizleri ve çalışma son halini alana kadarki süreci paylaşması, bunun hakkında kısa bir yazı yazması da çok güzel olmuş. Zaten genel olarak kitapta emeği geçenlerin böyle notlar düşmeleri, kitabın hazırlanış sürecinde kendilerine düşen paya dair bir şey yazmaları, bunları bizimle paylaşmaları kitaba ve okura gösterilen ilgiyi ve samimiyeti çok iyi bir şekilde gösterebiliyor bence.
112 syf.
10/10 puan verdi
Muhteşemdi! Mükemmel bir başlangıç yapmışlar. Kan, vahşet, sert aksiyon, küfür... Ne ararsan var.
Tabii bunlarla aklımıza ilk gelen çizgi roman Southern Bastards'dan önce tabi ki de Punisher MAX. Punisher MAX diyince de aklımıza hemen Garth Ennis geliyor haliyle ancak Türkiye'de sadece Garth Ennis'in yazdığı seri çevirilmiş olsa da Jason Aaron'ın da bir Punisher MAX serisi var. Yani yazar bu türe oldukça alışık diyebiliriz. Kaldı ki zaten kitapta anlattığı kesimin içinde büyümüş bizzat hatta çizer de aynı şekilde Güneyli imiş hatta ve hatta Güney konusunda benzer hisleri paylaşıyorlarmış; manasız şiddetinden vahşetinden nefret ettikleri kadar seviyorlarmış da Güney'i.
Eh, biri yazar biri çizer iki Güneyli insan bir araya gelmiş paylaştıkları bu ortak hisleri de güzelce kurgulayıp özenle kaleme almışlar ortaya nasıl güzel bir şey çıkmasın ki?
Güzel kaligrafisi, güzel çevirisi, güzel anlatısı ve nefis çizimleriyle, isime zaten hiç laf yok, sert aksiyon yanına biraz da kan vahşet istiyorum diyenler için enfes bir çizgi roman.
192 syf.
10/10 puan verdi
Hayatınızı tek bir anınıza, ilk anınıza, dayanarak koyduğunuz kurallar etrafında ne kadar yaşayabilirsiniz? Bu kuralları değiştirseniz, yeniden yazsanız bile çiğnemeden?
Sam işte böyle bir foto muhabir. Acı içinde olduğundan ilk anısına dayanarak hayatını kurallarla yönetmeye çalışıyor. Bazen bunları değiştirse gevşetse de asla
208 syf.
10/10 puan verdi
Bizzat kendi hayatını gözlemleyip bunu hem yazınsal hem görsel olarak ortaya koymak ne kadar zorsa Frederik Peeters da o kadar iyi iş çıkarmış.
Çizimleri duyguları, yüz ifadelerini ve belirtmek istenen detayları o kadar iyi yansıtıyor ki renksiz olması hiç bir eksiklik hissettirmiyor hatta daha ferah ve rahat bir atmosfer yaratıyor.
Ah, bir de o sayfalar ilerledikçe anlam kazanan kapağı...
Yaşananlar çoğunlukla Fred ve Cati arasında geçiyor ancak Fred'in kafasının içinde neler olduğunu da bolca görüyoruz ve Fred'in farkındalıklı ve bilinçli olması anlatımda perspektifini ne kadar korusa da olaylara farklı kişilerin açılarından da bakabilmemizi sağlıyor. Zaten Fred bize de bunu tavsiye etmiyor mu bizzat; diğer insanların açılarında da bakabilmek, ön yargıları bir kenara bırakabilmek, insanları dışlamadan farklılıkları ile kabul etmek.
E tabi bunlar için önce biraz bilinçli olmamız gerekiyor, Fred de bunun farkında ki Cati ile yaşadıkları zorluklara değinirken HIV'den bilgilendirici bir şekilde bahsederek bizleri güzelce bilinçlendiriyor hatta 13 yıl sonra geri dönüp kitaba, tıpın HIV'e yaklaşımının ilerlemesi sayesinde hayatlarının ne kadar kolaylaştığından ve bu 'sorunun' artık ilişkileri eskisinden de daha az tehlikeye soktuğundan bahseden, bir bölüm daha ekleyerek güzel bir sürpriz de yapıyor.
baobabyayinlari.com/images/content/...
40 syf.
9/10 puan verdi
Kökeni çok eskilere dayanan hatta tam olarak da bilinemeyen bir tiyatro kültüründen esinleniyor Neil Gaiman bu eserinde, konuyla ilgili de bir anlatım yapmış zaten son sözde.
Bence hikayeyi biraz daha uzatıp çok daha güzel bir iş çıkartabilirdi ama bu haliyle de kötü diyemeyiz açıkçası. Sadece kısa olduğu için biz daha atmosfere giremeden kitap bitiyor haliyle de biraz havada kalıyor.
Sindirerek okur ve bitirince de son söze de bir göz atarsanız arkaplanını öğrenmiş olursunuz, daha bir anlam kazanır hikaye, daha bir tatlı gelir gözünüze. Çizimleri de nefis zaten.
Keşke tipografiye de biraz önem verilseymiş. ):
Daha önce birkaç Neil Gaiman eseri okuyup beğendiyseniz çizgi roman/kitap alırken de şöyle 'minik' bir ekleme yapmak isterseniz alışverişinize güzel bir tercih olur.
136 syf.
8/10 puan verdi
Her şeyden önce sürükleyici ve aşırı derecede akıcıydı hatta çeviride ve yazımda sık sık hata yaparak biraz kırmaya çalışmışlar bunu (:
Haz peşinde koşan ana karakterimiz çılgın Frank kadar olmasa da ben de bir miktar bulamadım aradığımı. Kısa olmasından dolayı olduğunu düşünüyorum yeterince tatmin edici değildi.
Son bölüme kadar tempo biraz düşük geldi bana, son bölümde ise, diğerlerinden daha uzun olmasına rağmen, tam heyecan artmışken her şey durulup kitap bitti haliyle de aradığım kadar korku-gerilim ya da heyecan bulamadım ve tadı bir miktar damağımda kaldı diyebilirim.
Açıkçası çok çarpıcı bir kitap değil ama yine de bir şans verip okunabilir bence hatta benim gibi fazla beklentiniz yoksa beğenebilirsiniz bile.
256 syf.
·
Puan vermedi
Watchmenle çıktığı yıl filmini izleyerek tanıştım, 2019'da da çizgi romanını aldım ve çizgi romanı okumadan önce hayal meyal hatırladığım filmi bir kere daha seyrettim ve ben daha çizgi romana başlama fırsatı bulamadan Beyoğlu sinemasında tekrar gösterime girdi ve davetli olarak etkinliğe katılma şansım buldum. Çıkışından 10 yıl sonra filmi 2 kere daha izledikten sonra ise ondan birkaç ay öncesinde aldığım ithakinin bastığı çizgi romanını okudum, kısa bir süre sonra da dizisi başladı onu da her hafta yeni bölümü çıktığı gibi izleyerek takip ettim, son birkaç gündür de ara ara orijinal eserin motion comic versiyonunu izliyorum. Velhasıl kelam Watchmen'i çok severim ve elimden geldiğince takip etmeye çalışırım. E haliyle Before Watchmen serisi çevrilmeye başlanınca biraz daha Watchmen diyerek sevindim fakat şunu söyleyebilirim ki bütün bu saydığım uyarlamalar, eserler arasında en az beğendiğim, henüz sadece 2 cildini okumuş olsam da, Before Watchmen serisi oldu çünkü Watchmen'in ruhunu yeterince iyi yansıtamadığını düşünüyorum. Hikayeler gayet güzel o konuda bir şikayetim yok fakat Watchmendeki potansiyelle çok daha fazlası olabilirdi. Beni en çok hayal kırıklığına uğratan nokta ise yazarın Alan Moore ve Dave Gibbons'ın yarattığı orijinal eserin editörü olması.
Aşırı Watchmen hayranı değlseniz pek tavsiye etmem. Özellikle hiç Watchmen okumamış önce ön hikayelerini bir okuyayım diyenlere de hiç tavsiye etmem, çok yanlış bir başlangıç olur ve orijinal esere dair kötü bir önizlenim bırakabilir.
176 syf.
·
Puan vermedi
Anlatı başarılı, çizimler yeterli ancak kurgu biraz uçuk. Sanki her şey 'en'lerde olmak zorundaymış gibi yazılmış.
Karakter derinlikli, arkaplanı var bunlar da gayet güzel ancak kurgu böyle bir karakter oluşumuna müsait olmadığı için hikaye, oluşturulan evren içinde, biraz absürt kalıyor ama zaten konu da -insanların çocuklarını suikastçı olmaları için gönderdiği bir okul- biraz absürt olduğu için çok da sırıtan bir durum yok.
176 syf.
1/10 puan verdi
Çizimler ve renklendirme güzel ve konu da biraz ilgi çekici fakat hikaye ve anlatım vasat kalmış.
Kitap genel olarak bir gizem etrafında ve iki karakterin ilişkisi üzerinden ilerliyor fakat olaylar o kadar kopuk ilerliyorki çok çabuk ilgiyi ve odağı kaybedip haliyle merak da uyandırmıyor. Ortada bir devinim var ve sadece onu takip ediyorsunuz o kadar.
Pek de bir bütünlüğü olmayan, güzel görünümlü, aşırı fantastik bir kurgu olmuş.
128 syf.
10/10 puan verdi
Kasaba hemşiresi kasabanın hastalarını sırayla gezerken biz de onunla beraber yola çıkıp, sürekli gördüğümüz o panelden panele uçan karga dahil, karakterlerimizin aslında ne kadar birbirleriyle bağlantılı olduklarını, nasıl kocaman bir aile olduklarını ve Essex County'e nasıl geldiklerini öğreniyoruz.
Ayrıca birbirlerine bu kadar benziyen karakter tasvirlerinin de bir anlamı olduğunu görüyoruz.
Kitabın sonunda bir de soy ağacı yer alıyor ayrıca.
Tüm bu detayları, hikayenin ve karakterlerin nasıl bağlandığını ve her şeyin ne kadar iç içe olduğunu görüp kitabın kapağını kapattıktan sonra aslında göründüğünden daha ince düşünülmüş bir eser olduğunu farkettim ve diğer iki incelememde de aslında pek yeterli ele alamamışım kitapları, sadece belli noktalarına odaklanmışım, aslında çok daha geniş ve hoş bir kurgu var kitapta. Hiç de değinmedim ama gerçekten çok duygusal bir şekilde işlenmiş.
Gerçekten çok farklı bir grafik roman üçlemesi olmuş tadı damağımda kaldı. Sadece farklı bir şeyler okumak isteyenlere değil daha önce siyah beyaz hatta hiç çizgi/grafik roman okumayanlara bile önerilir. 10/10 eser.
224 syf.
10/10 puan verdi
Kitap ilk olarak benzerliklere rağmen ilk cildin devamı değilmiş gibi bir izlenim yaratıyor ve sayfalar ilerledikçe de daha fazla öyle hissettiriyor fakat ikinci bölüme geçince kitap o kadar güzel devam ediyor ki bunu unutturuyor bile, son sayfalara gelene kadar. Son sayfalar da ise her şey yerli yerine oturuyor ve aslında hikayenin okuduğunuzdan çok daha güzel olduğunu anlıyorsunuz.
Kitap özellikle 2. bölümden itibaren Güngezgini ile benzerlikler taşıyor, tabii ki buradaki hikaye ve anlatım biçimi daha farklı ama yer yer anımsattı açıkçası.
İlk ciltte sadece çiftlik hayatından bahsederken bu ciltte hikayenin bir kısmı şehirde geçiyor, haliyle daha fazla hokeye de yer veriliyor.
Bunların yanında yaşlı bir adamın ellerinden kayıp giden hayatına, aileye, kardeşliğe, sevgiye ve ev kavramına değiniliyor.
İlk cilde göre çıta çok yükselmiş ve umarım üçüncü ciltte böyle devam eder.
104 syf.
10/10 puan verdi
Gördüğümde hakkında pek bir şey bilmememe rağmen çok ilgimi çekmişti, içini biraz karıştırdıktan sonra arkasını da pek okumadan listeme eklemiştim. Bir süre sonra da kitap alırken bunu da ekleyeyim diyerek sepete attıktan hemen sonra anlamsız bir şekilde direkt üçlü set alayım gitsin diyerek verdim siparişi.
Kitabın içeriğine gelirsek; aman aman bir edebiyat yok, olağanüstü bir kurguya ya da görkemli çizimlere de sahip değil. Hatta hem hikaye hem çizimler monokrom ve minimal diyebiliriz ancak bir Country şarkısı eşliğinde güzelce okuyabileceğiniz hem çizimleri hem diyaloglarıyla sakin, hafif, rahatlatıcı bir grafik roman.
112 syf.
·
Puan vermedi
Watchmen, Flashpoint, Rebirth her şey birleşiyor.
Jay geri dönmeye çalışıyor. Bruce alternatif bir zaman çizgisinde kendisi gibi Batman olan babasıyla karşılaşıyor. Reverse Flash ölüyor. Zaman daha da karışıyor.
Barry ve Bruce yine de işin peşini bırakmıyor.
Zamanın içinde bir oraya bir buraya sürüklenirken cevap aramaya çıktıkları yoldan daha fazla soru ile dönüyorlar üstelik başladıkları yere...
24 syf.
·
Puan vermedi
Birkaç dakika içinde okuyup bitirebileceğiniz haddinden fazla kısa bir fasikül. Hatta ilerde sayılar toplanıp cilt formatında basılırsa direkt cilt olarak almak daha mantıklı olacaktır.
Kratos'un ne kadar öfkesini kontrol altında tutmaya çalışırsa çalışsın merhametine yenik düşmesini işliyor bu sayı. Onun dışında da pek bir şey yok zaten.
Çizimleri çok iyi. Ben varyant kapaklı olanı almayı tercih ettim hem yerli iş hem de orijinal kapaktan çok daha başarılı. Böyle kaliteli yerli işlere pek sık rastlanmıyor açıkcası.
80 syf.
10/10 puan verdi
Usta ellerden çıkmış, okuyabileceğiniz en iyi Silver Surfer hikayesi.
Kısa ve olay örgüsünün basit olmasına takılmayıp kitabın derinliğini görebilir, alt metinleri fark edebilirseniz çoğu grafik romanda bulamayacağınız hem felsefik hem de edebi bir yanı olan, ele alınmak istenen konuya en uygun karakterler etrafında dönen bir atmosfer içinde şiirsel bir anlatıyla harmanlanmış adı üzerinde alegorik bir kurguyla karşılaşırsınız.
127 syf.
·
Puan vermedi
Yerine göre kısa kısa yerine göre uzun uzun tanımlamalar yapan, üzerine şöyle bir durup düşünüldüğünde ufkunuzu açabilecek ya da en azından sizi alıp başka yerlere götürebilecek ve götürdüğü yerden asla eli boş döndürmeyecek bir kitap.
128 syf.
1/10 puan verdi
Kitap boyunca çok daha net anlamayı sağlayacak güncel karşılıkları olmasına rağmen hep eski ya da anlamayı zorlaştıracak terimler kullanılmış, bir çok gösterim hatası yapılmış, yan yana olan sayfalarda bile farklı formül biçimleri kullanıldığı olmuş ve en çok kafamı karıştıran bir kaç yerde birbiriyle çelişen ifadeler kullanmış vs. Bu şekilde bir çok hata/özensizlik içeriyor kitap. Ayrıca hiç anlam veremediği biçimde alakasız yerlere Einstein'ın kendisi ile ilgili yazılar ve resimler koymuş ki bu yazıların ya da resimlerin konuyla alakası yok. Zaten kitaptaki görsel kullanımı da çok saçma bir şekilde yapılmış ve kalitesiz görseller kullanılmış. Açıkcası ülkede okuma oranı bu kadar azken özellikle de bilimsel kitap okuma oranı bu kadar azken böyle bir kitabın 3 baskı yapması bence büyük bir kayıptır.
164 syf.
10/10 puan verdi
Kitap başlıca iki çizgi üzerinde ilerliyor. İlki Tımarhanenin sahibi ve kurucusu olan Arkham'ın ve tımarhanenin orijin hikayesini ikincisi ise günümüzde geçen joker öncülüğünde delilerin Arkham'ı ele geçirmesiyle başlayan olayları ele alıyor ve bunları birbirine bağlayıp tüm bu olaylarla Batman'in ilişkisini anlatıyor.
Psikopatlık her ne kadar hat safhada olsa da hikaye kesinlikle yalın ve amaçsız bir psikopatlıktan ibaret değil. Felsefik düşüncelerle harmanlanmış karakterler ve olaylarla dolu.
Hem hikayesi hem de çizimleri ile biraz alışılmışın dışında bir çizgi roman. Karmaşık ve karanlık illüstrasyonlar içeriyor. Bu da başta biraz farklı bir imaj çizse de hikayeyi birebir yansıttığı için alışmak kolay oluyor. Çizimlerle hikayenin bu kadar uyumlu olmasıyla da okurken hikayenin atmosferi çok daha rahat hissediliyor.
İlk defa çizgi roman okuyacak olanlar için pek tavsiye etmem daha çok farklı bir şeyler okumak isteyenlerin tercih edeceği bir çizgi roman.
