"Elimde olsa boşlukları parça pinçik yok ederdim.
Son otobüse de binerdim,cam kenarına da otururdum
El sallardım gülerdim, kalakalmazdım
Elimde olsa,
Sana giderdim
Gelmezdim."
"Zamanı hatırlatan her şeyden nefret ediyorum.
Önce beklemekten,
Ömür boyunca ya bekliyor ya bekletiyor insan.
İkisi de kötü, ikisi de hazin tarafı yaşantımızın."
Sar bedenimi; kitabımdaki son paragrafta uyuyayım. O senin en sevdiğin kitap olsun. Bırak o korkunç şiirler okusun alnımızı. Bu kadar kırılmışken ve hala kırılabilecekken bırak sayfalar onarsın bizi. Hala ilk günkü kadar yakınım sıcak mürekkebe. Aşk senin kadehinde bakışımı delip geçerken anladım ... camdan bulutların altında yattığımızı, yağmur yağarsa ölebileceğimizi.
Sessizliğin zehirli yeminini hatırlıyorum.Bana vaat ettiğin gazoz şişelerinden yapılmış şehirler arası yolları anımsıyorum.Yırtık koltuğu,lacivert çarşafı,utangaç öpüşmeyi.Depremde kurtarılacak ilk şeydi bakışların.Sarılacaktık,bakkala gidecektik.Ama ne yaptın?Kanımı taşıyan bardağı devirdin.