Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gülçe.

Reklam
"Çocuğumuza kaygıyı biz yüklüyoruz, onu koşullu seviyor, her şeyi başarıya endeksliyoruz." - Gençlerle Sınav Kaygısı Üzerine Psikodrama Çalışmaları, Perihan Demirbaş, sf. 52
Ölenler artık gitti Clarke, yaşayanlarınsa karnı aç.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Masallar gerçekten çok daha fazlasıdır: Bize ejderhaların var olduğunu anlattıkları için değil ama bize ejderhaların yenilmez olmadıklarını anlattıkları için.
Bir kalemin ucundan hislerimiz akınca Bir ince yol onları sıkıyor, daraltıyor; Beni anlayamazsan gözlerime bakınca Göğsümü parçala bak kalbim nasıl atıyor. -Sabahattin Ali, 15 Ocak 1934
Reklam
Ruhum bir heykel gibi düşüp parçalanırdı. Bu sesleri duyanlar gülüyorum sanırdı. -Sabahattin Ali, 1934
Hangi derdimi anayım? Aşka nasıl dayanayım? Yandım, daha mı yanayım? Yetmez mi gönül, yetmez mi? -Sabahattin Ali, 1932
Kimseye soramadığım, Doyunca saramadığım, Görmesem duramadığım, Nazlı yârimden ayrıldım. -Sabahattin Ali, 1932
Toprağa girinceye dek, Esrârı görünceye dek, Yani, geberinceye dek, Günümüzü hoş geçirsek. -Sabahattin Ali, 1932
Niçin yaşadığını bilen kişiler nasıllara da katlanabilirler. -Viktor Emil Frankl
Reklam
Yüz (BYT, sf. 62/63)
(...) Yüzün ki korkular verir bana ne zaman yüzümü tutsam yüzüne. Ben ki ölüme hiç eğilmedim, hiç girmedi sözlüğüme Belki sokağa ilk çıkan bir çocuktur ölüm Belki senin bazan topuz yaptığın saçın Bir yaban çiçeği ya da daha ilk geliyordur dünyaya Bir demek maydanozu koparıp bırakmak belki de. Dedim ya hiç bilmiyorum arabı belki de benim sık sık çıkarıp baktığım bir fotoğrafın Bıyıkları hep yüzüne düşen bir adama çektirdiğim Bir suya bakarken Bir suya Duru mu duru ve daha sessiz ölümün kendinden. Ben ki seninle aştım yaşları Koydum çağıma adımı. Bir burukluğu yüzün gibi. Ilhan Berk
Halikarnassos / V (BYT, sf 52)
Ve uzun uzun sustuk sonra üçümüz de Yakındık ne de olsa üçümüz de ölüme Onlar için bir yer değiştirmekti ölüm İki heceli bir sözcük benim için. Ilhan Berk
Saint Antoine'in Güvercinleri / II. Gençlik (BYT, sf. 23)
Ben birazdan kalkıp Sirkeci'ye gideceğim Sevgilim trene binip gidecek Bir zaman bir güneş doğmayacak sabah olmayacak, bir zaman dünyada değilmişiz gibi korkacağız. Bunlar hep olacak ruhum Bir gün bakacağız İstanbul güzel Ondan sonra her gün İstanbul güzel. Eskiden çok eskiden bu dünya daha güzelmiş mesela Bu bulutlar bu gökyüzü uzanınca dokunacağımız bir yerdeymiş Şimdi şiirdeymiş bunlar Her şey bu hesap ruhum. Bu dünya güzel Gülhane ağaçlık.
Güneyde Bir Orman (BYT, sf. 18)
(...) Şimdi Güneyde bir yonca büyüyorsa benim gibi Daha iyi bir hayat için büyüyor. Gelincikler köklerimin yanı sıra onun için büyüyor. Pamuklar daha beyaz açıyorlarsa Sebep aynı. (...) Şimdi dünyada yalnızlığı kimse sevmiyor. (...) Ilhan Berk