Roza Erizin
@rozaerizin
Çiçekleri de en az çocuklar kadar seven,edebiyat ve sinemaya tutkulu..Bir önceki hayatında bir kedi olma ihtimaline inan bir kadın..
Psikolojik Danışman
Lisans
Mersin
3 okur puanı
Nisan 2018 tarihinde katıldı
“..Ayrıca gecenin çöküşünü ciddi salon sohbetleriyle karşılayan aileler da var. Bir de o saatlerde yüzlerine sinen acının halesiyle ölülerini anan aileler var. Kimse oyun oynamaz, kimsenin çıtı çıkmaz: büyükler kimsenin okuyamayacağı mektuplar yazar, çocuklar kimsenin cevaplayamayacağı sorular sorar..”
Sayfa 57
Ağaçların Özel Hayatı
“Uyuyan Daniela’ya bakıyor ve kendisini düşünüyor, sekiz yaşında, uyurken. Bu içgüdüsel birşey: bir kör görünce kendisini kör olarak hayal ediyor, iyi bir şiir okuyunca da kendini o şiiri yazarken ya da kelimelerdeki karanlık seslerin üzerine basa basa, yüksek sesle boşluğa okurken hayal ediyor. Julian sadece görüntülerle ilgileniyor, onları kaydediyor, sonra da unutuyor. Belki de öteden beri kendini görüntüleri takip etmekle sınırladı: karar almadı ne kaybetti ne de kazandı, sadece belli görüntülerin benliğini sürüklemesine izin verdi ve onları takip etti, korkmadan ya da cesurca davranmadan onlara yaklaşana ya da onları söndüre dek..”
Sayfa 14
Okur Takip Önerileri
Acı hep vardır,hep devam eder.İnsan kendisi olduğu ve kendisi olmaya katlanamadığı için belki de. Sürekli geçen,durdurulamayan zamanı doldurmak için.
Sayfa 133
İnsan, felaketleri,ölümleri,yıkımları uysallaştırmanın, gündelik hayatın dar duvarları arasına sıkıştırmanın bir yolunu hep bulur ama bu gene de onu kurtarmaz.
Sayfa 132
İnsan ruhu, insan yalnızca mutfakta otururken, hatta çift kişilik bir yataktayken bile yeterince karmaşıktır, henüz bunu bile çözemleyebilmiş değiliz.
Sayfa 230
Çünkü o dönemin en acı verici yanı,felaket denilebilecek bir şeyin yaşanmamasıydı. Her şey yanlış,çirkin,mutsuz ediciydi; bunlarla alay ediyorduk, ama ortada felaket falan yoktu, bir şeyi ya da bir insanı değiştirecek olaylar yaşanmamıştı.
Sayfa 195
Eğer yeterince insan başkalarını düşünseydi, her şeyi değiştirebilirdik
Sayfa 180
Yalnızca bu ülkede insanlar her güçlük karşısında iyimserliklerini koruyorlar, gık demeden her şeye göğüs geriyorlar, neden acaba?
Sayfa 86
Çünkü bu ülke tanıdığımız yer.Kendimizi başka ülkelerde düşünmüyoruz.
Sayfa 87
Yaşamımın büyük bölümü,geçici gözüyle bakarak, gönülsüz başladığım, sonra da kopamadığım etkinliklerden oluşmuşa benziyor.
Sayfa 114