Nietzsche yanıldı; ölen ruhtu, Tanrı değil.
Ruh, ölüm çarmıhında can çekişirken, azabın şiddetinden, kendinin öldüğünü söylemek isterken, kaderin buyurucu gücüne, istemeyerek de olsa işaret etti; kendinin öldüğünü söyleyeceğine Tanrı'nın öldüğünü söyledi. Aslında bununla da kendi yokluğunu söylemek istedi. Kendi fâniliğini belirtti.