Hiçbir yere ait olamama hissi...
Yerim yurdum yoktu ki benim. Yalnızdım hep. Girdiğim her toplumda, her mekânda ruhum daralıyordu benim. Bendeki insan ayrımı değildi. Öyle olsa sevdiğim insanlarla da mutlu olurdum. Ne yazık ki orada da sıkılıyor kaçacak delik arıyordum. Bu dünyada bir mekâna, bir topluma uyup da aralarına karışabildiğim hiç olmadı, küçüklüğümden beri hem de. Mekânsızdım ben. Lâ mekân!
Sayfa 113Kitabı okudu
“‘Orta Afrika’da uyku hastalığı denen bir hastalık vardır, hepimiz duymuşuzdur. Ama bir de ruha saldıran bir hastalık vardır ki, onu pek bilmeyiz. İlk evreleri çoğu zaman hiç fark edilmediği için çok tehlikelidir. İlk kayıtsızlık ya da isteksizlik belirtisini önemsemezlik etmeyin! Bu hastalık ancak, yüzeysel bir biçimde yaşamaya zorladığımız ruhun acı çektiğini, hem de büyük acılar çektiğini fark ederek önlenebilir. Ruh, güzel ve derin olan her şeyi sever. ’”
“Aşırı yalnızdım ve sonunda bu yalnızlığı sevdim. Hatırlıyorum, ruhen yalnız bir halde bütün geçmiş yaşamımı yeniden gözden geçirdim, geçmişimi düşündüm, kendimi amansız ve katı bir şekilde yargıladım ve hatta bir seferinde beni bu yalnızlığa, hem kendimi yargılamamı, hem de eski yaşamımı gözden geçirmemi sağlayan bu yalnızlığa gönderdiği için kadere teşekkür ettim.”
Sayfa 357Kitabı okudu
Orta Afrika da uyku hastalığı denen bir hastalık vardır,hepimiz duymuşuzdur.Ama birde ruha saldıran bir hastalık vardır ki; onu pek bilmeyiz.İlk evrelerini çoğu zaman hiç fark edilmediği için çok tehlikelidir.Kayıtsızlık ya da isteksizlik belirtisini önemsemezlik etmeyin! Bu hastalık ancak, yüzeysel bir biçimde yaşamaya zorladığımız ruhun acı çektiğini, hem de büyük acılar çektiğini fark edende önlenebilir.Ruh, güzel ve derin olan her şeyi sever.
