Peyami Safa- Yalnızız #okudumbitti
“Herkes yalnızdır, yalnızız.”
Müthiş bir kitap okudum arkadaşlar. Peyami Safa çok seviyorum zaten, uzun zamandır okumamıştım, bir hasret ile okudum. Yazarın sürükleyici ve etkileyici bir üslubu var. Ve çok güzel edebi alıntılar çizdiriyor size. Eserden birazcık bahsedeyim.
Yalnızız; yoğun melankoli, dram, trajikomik, ve tabi ki yalnızlık içeren bir eser. Hah tam da günümüz. Ne kadar sa biz!
Samim, Besim, Meral, Ferhat, Selmin gibi pek çok karakteri var.
Samim, baş kahramanımız. Simerenya adlı ütopik bir dünya yaratmış ve kitabını yazıyor. Aşık. Hem de çocuğu yaşındaki Meral’e. Belki de çocuğu, orası ayrı muamma. Ama çok zeki bir adam. İnsanların ne haraketi neden yapacağını ve yaptığını çok önceden öngörüp seziyor.
Kitapta en beğendiğim kısımlar her karakterin muhteşem psikolojik tahlilleri oldu. Tek aklıma takılan kitaptaki tüm kadın karakterler ahlaksız. Acaba yazar bu konuda dertli mi düşünmedim değil?!
Peyami Safa’nın dediği gibi “ Kalbin tüm meseleleri kalpte halledilir.” Gerçekten de kalbime çok dokunan bir eser oldu, yazarı özlemişim. Edebiyata, psikolojik tahlillere, betimlemere doymak istiyorsanız şans verin diyorum.
Son söz:
İnsanın asıl yalnızlığı, kalabalıkların içinde, ailesinde, anlaşılamadığında ve kimsesiz kaldığında ortaya çıkar. Ruhun bedenle, zihnin kalple, duyguların düşünceyle buluşamamasının adı yalnızlıkmış.
Yalnız değil hep beraber nice günlere!
