Gerçek şu ki insanın insana duyduğu kalbi yakınlık ve ihtiyaç karşılık bulamazsa , yalnızlığa tahammül kapasiteleri en yüksek kişiler haline dönüşmeleri mümkündür...
Rollo May kendi kendisine "Yirminci yüzyıl insanının temel sorunu nedir? diye sorar ve cevap verir:" Boşluk." İnsanlar neyi istediklerini veya neyi hissettiklerini bilmemektedirler. Arzu ve isteklerini bir kesinlik halinde yaşamadıkları için, kararsızlıktan ve özerklik yoksunluğundan yakınmaktadırlar. Aile ve aşk ilişkileri bozulmuştur, ama en başta, ilişki içinde oldukları kişiyi de içlerindeki boşluğu gidermeye matuf olarak benimsedikleri için, kişi o boşluğu doldurmadığında endişe ve öfkeye kapılırlar.
Asıl soru şu ¿ zindan mı yolun rahiyası mı...
***
Yola çıkmak endişeyi artırır sabrını sınar yola hiç çıkmamak ise insanı hiçliğin zindana hapseder..
***
Değil mi ki bir kalbimiz vardır, insanlığa söyleyecek bir son sözümüz de vardır.
Kalbi olanın aşkı da olacaktır...
Ancak başkası/ öteki tarafından tanınmalıdır ki, insan hem kendisi,hem de başkaları için gerçekten insan olur .
Yeni bir dünya ,yeni bir kavrayış eskisi yok olmadan gerçekleşmeyecektir zirâ.
Dünya bir kavuşma anı veee özlem anına tekabül eder ...
Ölümün farkında olmak,insana dünyada evinde olmama ya da dünya evi yaşantısı verir....
İmkanın mümkün olmasını hatırlatır...
Eski hayatın yaşanmışlığını yeni hayatın hayalî belirler.
Yeni bir dünya yeni bir kavrayışı yeni bir yaşam eskisi yok olmadan gerçekleşmeyecektir zirâ..
Romantik aşkın belkemiğini oluşturan şey, gerçek bir kayıp duygusu hissetmeksizin teslimiyettir.
Bir ben vardır bende benden içeri.
Aşk bir yola koyuluştur.
Kişi kendi iç dünyasıyla, duygularıyla irtibatını kesmek suretiyle de aidiyet hissini yitirebilir.
Neyi tükettiğine bağlı....zaman mekan insan
Gerçek hayatlarından hoşnut olmayan kişiler için tüketmek yeni bir kimlik ,yeni bir hayat edinmektir....
Aşk, vuslat vuku bulduğunda hala oradaysa aşktır.