Rollo May kendi kendisine "Yirminci yüzyıl insanının temel sorunu nedir? diye sorar ve cevap verir:" Boşluk." İnsanlar neyi istediklerini veya neyi hissettiklerini bilmemektedirler. Arzu ve isteklerini bir kesinlik halinde yaşamadıkları için, kararsızlıktan ve özerklik yoksunluğundan yakınmaktadırlar. Aile ve aşk ilişkileri bozulmuştur, ama en başta, ilişki içinde oldukları kişiyi de içlerindeki boşluğu gidermeye matuf olarak benimsedikleri için, kişi o boşluğu doldurmadığında endişe ve öfkeye kapılırlar.
Gerçek şu ki insanın insana duyduğu kalbi yakınlık ve ihtiyaç karşılık bulamazsa , yalnızlığa tahammül kapasiteleri en yüksek kişiler haline dönüşmeleri mümkündür...
Ancak başkası/ öteki tarafından tanınmalıdır ki, insan hem kendisi,hem de başkaları için gerçekten insan olur .
Aşk bir yola koyuluştur.
Kişi kendi iç dünyasıyla, duygularıyla irtibatını kesmek suretiyle de aidiyet hissini yitirebilir.
Eski hayatın yaşanmışlığını yeni hayatın hayalî belirler.
Yeni bir dünya yeni bir kavrayışı yeni bir yaşam eskisi yok olmadan gerçekleşmeyecektir zirâ..
Değil mi ki bir kalbimiz vardır, insanlığa söyleyecek bir son sözümüz de vardır.
Kalbi olanın aşkı da olacaktır...
"Eğer ölmeyeceğimizi bilseydik, gerçekten tutkuyla sevebilir miydik?"
Yeni bir dünya ,yeni bir kavrayış eskisi yok olmadan gerçekleşmeyecektir zirâ.