umay
@rumeaydmt
Gençliği yetiştiriniz. Onlara bilim ve kültürün olumlu fikirlerini veriniz. Geleceğin aydınlığına onlarla kavuşacaksınız. Özgür fikirler uygulamaya geçtiği zaman, Türk milleti yükselecektir.
Mustafa Kamâl Atatürk
Gümüşhane
Gümüşhane, 6 Eylül 2005
84 okur puanı
Ekim 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Evet, kanımı yakan içimdeki zehirden sarhoşum ben.
Sayfa 32Kitabı okudu
Eskilerin bir sözü vardır: Tilkinin kızılıyla kızın güzeli beladan kurtulamazmış.
Sayfa 27Kitabı okudu
Dünyada aptal bolluğundan çok ne var?
Sayfa 22Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Her şeyden önce kendinize inanın.
Sayfa 21Kitabı okudu
‘ Umutlar, umutlar, nerede kaldı tadınız?’
Sayfa 20Kitabı okudu
Yarınımı görebilmem için geçmişe bakmam yetiyor.
Sayfa 20Kitabı okudu
Eğer bir insanın işi gücü okulda sümüklü bebelere ders vermek olursa çileye çekilmiş dervişler gibi hep sağa sola öğütler yağdırır, başkalarına akıl verir.
Sayfa 18Kitabı okudu
‘Tanrı, bütün insanların inandığı, bütün dünyanın bel bağladığı vicdanıdır insanoğlunun...'
Sayfa 15Kitabı okudu
Biliyor musun, senin Tanrı düşüncen ortaçağ köylüsününkiyle tıpatıp aynı. Tanrı yukarıda, insan aşağıdaymış. Ne dersiniz, Tanrı insanın kendisiyle, kendi vicdanıyla söyleşmesinin bir biçimi olamaz mı? Belki de insan canlılığının gizi, onun kendini her zaman bağışlamasında yatmaktadır.
Sayfa 14Kitabı okudu
Her sonucun bir nedeni vardır ya…
Sayfa 13Kitabı okudu
Ölüm ruhumuzu ne hale getirecek? Onu nasıl şekillendirecek? Ondan ne alıp ne verecek? Onu nereye yerleştirecek? Bazen dünyaya bakıp ağlaması için etten gözler bahşedecek mi?
Sayfa 64Kitabı okudu
Korkulacak bir şey olmadığını, acı çekilmediğini, sakin bir ölüm olduğunu, ölümün böylece kolaylaştırıldığını söylüyorlar.
Hey! Peki ya altı haftalık bu can çekişmeye, gün boyunca süren bu iniltiye ne demeli? Çok yavaş ve çok hızlı geçen o telafisi imkânsız son günün endişelerine ne demeli? Giyotin sehpasına çıkan o istirap merdivenine ne demeli?
Onlara göre bunlar acı çekmek anlamına gelmiyor. Bunlar kanın damla damla tükendiği, zihnin düşünceden düşünceye sönüp gittiği aynı çırpınışlar değil mi?
Üstelik acı çekilmediğinden eminler mi? Bunu onlara kim söyledi? Kesik bir başın sepetten kanlar içinde çıkıp halka: Acı hissedilmiyor! dediğini duyan oldu mu?
Yanlarına gelip: Güzel bir icat. Ona özen gösterin. Çok iyi bir düzenek diye teşekkür eden ölüler oldu mu?
Sayfa 61Kitabı okudu
Gözlerimi kapayıp ellerimle yüzümü örttüm ve geçmişe dalıp şu anı unutmaya çalıştım. Düşlere dalarken çocukluğumun ve gençliğimin tatlı, dingin, güleç anıları tıpkı beynimde dönüp duran kasvetli ve karmaşık düşünceler uçurumunun üzerine kapanan çiçeklerle kaplı bir ada gibi geri gelmeye başladı.
Sayfa 55Kitabı okudu
Her şeyi çirkinleştirip solduran benim mahkûm nefesim.
Sayfa 52Kitabı okudu