Çok beğendim. Beni sarıp sarmalayan bir kitap oldu nedenini tam olarak kestiremiyorum ama piyasadaki melankolik havasını son yapraklarına kadar istikrarlı sürdüren kitaplara o kadar alışmışım ki 6.27 finali itibariyle bana evet Guylain çağımızın insanı, melankolik, bıkkın, hasta fakat her zaman iyileşmek,canlanmak için hayat bize bir şey sunacak hissi belki de bana çok iyi geldi. Üslup biçem olarak bakacak olursam da kitap bizleri hiç yormuyor. Sıradan ama etkili bir hikaye yalnız ve bıkkın kitap başkahramanı Guylain'in kırmızı balığı ve iş yerinden iki arkadaşı dışında kimsesi yoktur. Ailesini şehirde saygın bir iş yaptığına dair kandırır fakat o bir geri dönüşüm fabrikasında işçidir. Kitapta en beğendiğim kısımlar ise Guylain'in geri dönüşüm makinesine olan bakış açısıydı onun tabirince bu makine "Soykırım yapıyor" du. Patronundan izinsiz arakladığı bölük börçük sayfaları iş yerine giderken kullandığı 6.27 treninde sesli okumak tek meşgalesiydi. Bir gün trende bulduğu USB bellek ve içerisinde bir alışveriş merkezinde temizlikçi olarak çalışan Julie'nin yazdığı 72 metini buldu.Guylain'e yeni bir hayatın kapısını aralayan işte o bellek... Kesinlikle tavsiye ediyorum güldüren, düşündüren,umut ettiren bir kitap.