rüveyda aydın
@ruveydaydnn
20 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Çocuklar boyama kitabı değildir. Onları en sevdiğin renklere boyayamazsın.
Okur Takip Önerileri
bundan sonra hiçbir şey istemiyordum, kalbimin son hassas teli de kopmuştu.
" Marie, ölmenin ne demek olduğunu bilir misin? "
" Evet, bayım " diye cevap verdi.
" O, şimdi hem yerde, hem gökyüzünde. "
Çok acı! Karşınızda duran, sizi görüp size bakan, sizinle konuşan, sizi cevaplayan, fakat sizi tanımayan birini dünyanın yegâne varlığı olarak tutkulu bir şekilde, bütün kalbinizle sevmek!
geçmişi hatırlayarak unutmaya çalıştım.
o an içinde o kadar çaresizlik içindeyken saç telimle zinciri bile kırabileceğime inanıyordum.
kendi kendime "çevremdeki onca insan arasında benim için tek insan o" diyordum.
mezarlık, kimsenin kaçabileceği bir hapishane değil.
başucumla aynı hizada, içinden bir okun geçtiği alev alev iki kalp ve üstünde şu kelimeler yazılı: yaşama tutkusu.
Deliliğin, insanı yaşattığını söylerler. Hiç olmazsa akıl acı çekmez, uyur ve âdeta ölü gibi yaşar.
Bedene ıstırap vermeden öldürebildikleri için memnun ve mutlular. Oysa bedensel acı, ruhsal acının yanında hiç kalır.
İşte hayatın da yakından görünüşü bu. Uzaktan bakınca her şey güzel, ancak yakınlaşınca gerçek yüzünü sakladığını anlıyorsun.
bütün insanlar sonu belirsiz bir infaza mahkûmdur.