23.10
hep akşam olsun istiyorum karanlığı değilde geceyi seviyorum sokak lambasının duvara yansıyışını akşam serinliğini seviyorum herkesin gece olunca bir köşeye çekilmesine neden bulamayışını kocaman evde gece olunca bir araya gelmek için neden olmayışı
balkonda oturup öylece karşıdaki evleri ağaçları izlemeyi bir yandan sıcak bir şeyler içmeyi hatta
HER ZAMANKİ YER
Sabah kaçta buluşuyoruz Mai?
Bilmem sen belirle Mia.
Ben sana 04.00 diyeceğim, sen yine 03.30’da buluşalım, sabahın köründe güneş doğmadan önceki soğuğu seviyorum diyeceksin. Bilmiyorum farkında mısın ama biz hala şubattayız ve bu şubat ne yazık ki 28 gün sürmeyecek Mai...
Yine alarma bir dakika kala uyandım ama yataktan bu saatte kalkmak da
Sevgisizlik
Yıldızlar ve ay tanıktır bize gece karanlığında
Seni buz havalarda nasıl beklediğimi
Bu sevda ne kara kışlar gördü
Ama şimdi ben seni göremiyorum
Hani Cennet çiçekler açacaktı;
Yüreklerimiz yanyana geldiğinde
Şimdi ise sevda yelleri ediyor orada
Sen neredesin ey yâr.
Gönlümü kışta döndürdün
Ben geceleri uyumuyorum
Sabahları da hiç sevmiyorum
Sensizlik ölüm gibi zor
İçimde kış soğukları esiyor
Hüzün yaşar yüreğim
Sen yoksun ey yâr
Her yanım toz duman
Kalmadı insanlarda zere kadar iman
Sevgisiz yürekler imansiz olurmuş
Sevipte kalp kıranlar
Kendilerine cehennemini ateşini bulurmuş
Sevmek insan işi
İnsan olan sevsin...
