"إنّ الله إذا أحب عبدًا أنار بصيرته، ولا تستنار البصيرة إلا بالحزن فعندها يرى المرء حقيقة كل شيء، حقيقة نفسه، وحال قلبه وصحبته وأهله، حقيقة الدنيا على حالها، فيجعل الله من كل ذرّة حزن في نفس العبد نورًا يضيء به بصيرته حتى يدرك هوان الدنيا برغم جمالها وحقيقة الأشياء.."
“Allah bir kulunu sevdiği zaman onun basîretini (ferâsetini) aydınlatır, basîret de yalnızca hüzünle aydınlanır. Böylece kişi her şeyin hakîkatini görür; nefsinin hakîkatini, kalbinin durumunu, dostlarının ve ailesinin hâlini, dünyanın hakîkatini olduğu gibi görür.. Ve böylece Allah, kulun nefsindeki her hüzün zerresini, onun basîretini aydınlatan bir nur yapar ki, dünyanın güzelliğine ve eşyânın hakîkatine rağmen onun zilletini idrak etsin..”