Hezeyan kelimesinin tanımı ağırdır. Tek bir sözcük aslında bir çok duyguyu içinde saklar. Sözlükler karşılığını “saçmalama,kötü sözle konuşma,sayıklama” şeklinde verir. Oysaki bu kelimeyi ne zaman söylesem içinde biraz hayal kırıklığı ve bir nebze hüzün hissederim. Bazı kelimeler evet çok güzel. Ama sözlükler ve tanımlamalar o kelimeyi açıklamaya yetmeyecek kadar eksik.. Bakınız: hezeyan.
KIRLANGIÇ HİKAYESİ
Kırlangıcın biri bir gün bir adama aşık olmuş. Her gün pencerenin önüne gelir onu izlermiş. Bir gün bütün cesaretini toplamış ve adama hey adam ben seni seviyorum uzun zamandır seni izliyorum demiş adam saçmalama seç bir kuşsun ben ise bir insan durduk yere sende nereden çıktın diye bunu içeri almamış pencerenin önünden kovalamış kırlangıç yine gelmiş tamam seni hiç rahatsız etmeyeceğim demiş sadece çok iyi dost olalım demiş adam yine kabul etmemiş ve kovalamış kırlangıç tekrar gelmiş bak demiş hava çok soğuk seninle çok iyi arkadaş olalım beni içeri al soğukta donacağım demiş sıcak ülkelere göç etmek zorunda kalıcım lütfen beni içeri al demiş adam yine almamış kırlangıç çok üzgün bir şekilde başını önüne eğmiş ve gitmiş aradan çok zaman geçmiş adam pişman olmuş yaz gelmiş diğer kırlangıçlara sormaya başlamış ama gören olmamış sonunda danışma ve bilgi almak için bilge bir kişiye gitmiş olmaları anlatmış. Bilge kişi demişçi kırlangıçların ömrü altı aydır hayatta bazı fırsatlar vardır sadece birken elinize geçer değerlendiremezseniz uçup gider hayatta bazı insanlar vardır sadece bir kez karşınıza çıkar değerini bilmezseniz kaçıp gider ve asla geri gelmez dikkatli olun farkında olun ve bir düşün bakalım acaba sen farkında olmadan bugüne kadar kaç kırlangıç kovaladın.
İçime Vurum.
Not: Bu yazı hiçbirinizi ilgilendirmiyor. Yorumlarınız size kalsın.
Bazen hayatı, bazen kendimi sorguladım. Şimdilerde ise insanları sorguluyorum. Neden eşyalar daha kıymetli ki? Anlamıyorum. Yolda yürürken etrafıma çok dikkat ederim. Arabalar arabalara yol verir de neden yayalara yol vermez ki? Anlamıyorum. Sonra kendimi sorguluyor hayal ediyorum uzun süre çalışmışım canımı dişime takıp bir araba almışım diyorum o mu kıymetli olur yoksa sokakta herhangi bir insan mı? Sonra başka bir düşünce yankılanıyor kafamda saçmalama diyor böyle soru mu olur tabiki de insan. Sonra başka bir ses diyor ki bağıra bağıra şu dünyanın çivisini çıkartan insan mı? Hadi ama diyor saçmalama ya emeklerin diyor. Kendimi düşünmeliyim diyorum sonra ama insana kıymet vermezsem nasıl kıymet bekleyebilirim ki diyorum. Yazma isteğim kayboluyor bir anda engel olamıyorum. Şimdi olduğu gibi. Bir gün bunu tamamlayacağım. İyi geceler kendim.
Sallanan kaydırakta, yerin dibine saplanan örs'ün hızıyla ilerliyorum umutsuzluğun dibine dibine.
Sen gülüyorsun ben ise bunu rastgele sebeplerle bilmeden yada bilip ama umursamayarak (ki bu daha kötü) sen izin verdiğin için bilebiliyorum.
Öyle güzel gülüyorsun ki fotoğrafta çekene plutzer verip seni öyle güldürmeyi başaran kişinin kafasında paramparça etmek istiyorum.
Umut ve beklemek işte böyle iç içe geçtiğinde artık son raddreye ulaşabilecek kadar aşıksanız bir iki dakika hayallere dalıp sonrasında gerçek senaryoları kurarak kendinizi toplayabilirsiniz.
Ama yok ben o kadar değilim saçmalama" diyorsanız o zaman işte sallanan kaydırağa çoktan bindiniz demektir.
Neden sallanır biliyor musunuz? çünkü bir ayağını aşkınıza olan güvensizliğiniz ile siz kırdınız fark etmeden, işte bu yüzden sallanıyor ve işte bu yüzden sizin geçmişte yaptığınız bu ihanet bugün attığınız her adımda yine sizi daha çok sarsmayı başarıyor taa en dibe olan yolculukta.
Bu yüzden umutsuzluğa kapılmamak için sadece sağlam bir irade ve inat yetmez, bunların hepsinin yanında bir de kirletilmemiş bir sevgiye ihtiyaç vardır ki sizi sallanmaktan ve saplanmaktan korusun.
Peki sizde varmı bu kirletilmemiş sevgi ?
İyi düşünün,
Çünkü ben de YOK!
İşte bu yüzden biliyorum umutsuzluğun dibi bom bok ve kargaşa dolu.
Lütfen kurtarın beni !?
Kurtarın beni ki ne kadar eğlenceli bir insan olduğumu hatırlatayım en çok da kendime.
iyandovski