yüsra akyol
@sadeceyusra
7 Ekim 1995
26 okur puanı
Nisan 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Sabitlenmiş gönderi
Lakin tek korkum: Yarın ölebilirim kendimi tanıyamadan.
Ben çoğu zaman, unutmak, kendimden kaçmak için hatırlıyorum çocukluğumu.
Hayır, hayat, yorucu ve hep aynı, yeniden başlıyordu.
Okur Takip Önerileri
Uzun zamandır bende, diri diri dağılmakta, parçalanmakta olduğum duygusu belirmişti. Yalnız cismim değil, ruhum da, aralarında bir uyuşma olmaksızın, kalbimle sürekli zıt gidiyorlardı.
bana öğretmemişlerdi geceye bakmayı, geceyi sevmeyi.
Kalbim küt küt atıyordu, ama bir korku duymuyordum; açıktı gözlerim, ama kimseyi görmüyordum; çünkü hayli koyu ve yoğundu karanlık.
Ama nedir günler, nedir aylar? Benim için bir önemi yok onların; mezarda olan için zaman, anlamını kaybeder.
... ömrüm azar azar eriyor bir mum gibi, hayır, yanlışım var, ömrüm bir oduna benziyor, ocaktan düşen bir oduna: Öteki odunların ateşinde kavrulmuş, kömürleşmiş, ama ne yanmış, ne olduğu gibi kalmış bir oduna benziyor. Fakat diğerlerinin dumanından, soluğundan boğulmuş.
Hayat bana tek ve değişmez bir mevsim oldu hep. Bu hayat bir soğuk bölgede ve sonsuz bir karanlıkta geçti adeta, öyle ki bağrımda hep aynı alev vardı ve o beni bir mum gibi eritti.
Bense onun gözlerine muhtaçtım, bir bakışı yeterdi; felsefenin bütün müşküllerini, teolojinin bütün muammalarını çözmeme yeterdi. Bir bakışı, diğer rumuz ve sırları alırdı benden, açardı.
Hayır, adını söylemem asla. O ince, esiri, belli belirsiz endamın, iri hayran parlak gözlerin altında ömrüm azar azar ve acıyla yanadursun, eriyedursun, bu aşağılık dünya ile bir ilişkisi yoktu onun! Hayır, yeryüzü nesnelerine bulaştıramam, kirletemem adını.
